Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door De schoofzak
Ge moet mij dus wreed ekskuseren, maar kamera's maken mij niet bang. Ook boeken over kamera's, privacy-bedreiging en aanverwanten maken mij niet bang.
Als ik het goed voorheb is er een wet op de privacy die verbiedt dat persoonsgegevens bijgehouden worden op een georganiseerde manier. Voor mij volstaat die bescherming ruimschoots.
Ik herhaal mijn voorbeeldje: met die angsthazerij die jullie vertonen; mochten nummerplaten van auto's nu pas uitgevonden worden, dan zouden jullie daar tegen zijn omwille van het feit dat "men" kan zien waar jij dan overal geweest zijt. Dik belachelijk dus.
|
Jij blijft maar met hetzelfde argument afkomen over angsthazerij en paranoïa, nu verrijkt met een redelijk onnozele vergelijking met nummerplaten.
Ik heb nergens gesteld dat ik schrik heb voor mijn privacy, dus tegen wie ben je nu eigenlijk bezig? Ik praat over het denkwijze die soms meespeelt bij de plaatsing van camera's, zeker wanneer men eigenlijk over gewone wijken praat en niet over grote publieke plaatsen waar veel mensen komen.
Het bleek dat in Engeland veel mensen om camera's in hun wijk vroegen omdat de flikken anders toch niet kwamen opdagen als men ze belde. Sommige wijken zijn vogelvrij, en men kuist enkel achteraf op, als alles meezit, in de rechtszaal, met de beelden erbij.
Ik wil in mijn wijk geen camera's voordat er een voldoende politiebezetting is, OK? Nog liever richt ik desnoods een burgerwacht op en organiseer ik zelf een permanente surveillance.
Camera's betekent onderhoud. Ik wil niet dat de veiligheid van mijn wijk afhangt van een technisch budget. Ik wil niet dat men redeneert, er hangen camera's, dus die zullen vanzelf al de misdaad wat inperken. Ik wil geen technische gadgets die de gemakzucht kunnen stimuleren.
Wat ik wel wil stellen betreffende de privacy is dat men dit niet uitbesteedt aan particulieren die in hun huisje de hele buurt zitten te begluren. Want laat dan maar burgerwachten toe. Camerasurveillance is onpersoonlijk en een woonwijk heeft dan eerder behoefte aan sociale 'beweging'.
En dat men uiterst strenge straffen zet, maak ze voor mijn part maar behoorlijk draconisch zelfs, op het minste en geringste misbruik, want het is niet omdat een pricaywet dat verbiedt, dat het dan ook niet gebeurt. Ik zie dagelijks dingen gebeuren die verboden zijn bij wet.
Of denk je dat dat ook belachelijk is?