[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door MartinVeltjen

't Is inderdaad niet iedereen gegeven. Maar in een discussie waar je toch een zeker doel voor ogen hebt, is het soms wel verstandig om er rekening mee te houden dat vele mensen dat niet kunnen.

Ik ben geen politicus, en ik moet bijgevolg mensen niet per se overtuigen. Mensen die niet kunnen/willen redeneren op een rationele basis (en dat wil niet zeggen, "koud" en "zonder emoties", versta, "onmenselijk"), daar heb ik geen boodschap aan, die kan je enkel maar overhalen (naar gelijk welk standpunt trouwens) met goedkope emotionele propaganda. Ik wil enkel maar die mensen die wel willen/kunnen redeneren erop wijzen dat er heel wat platte propaganda gebruikt wordt. De anderen geloven wat ze willen, he, als ze zich hierin niet laten storen door feiten, is dat hun zaak.

Er bestaat ook emotionele argumentatie die wel voeten heeft in de feiten. En begint een discussie over de feiten of een zoektocht naar de feiten ook niet heel dikwijls vanuit een bepaalde emotie?

Juist, maar dat is iets helemaal anders dan zich door zijn "buikgevoel" laten leiden. Zoals je zelf zegt "voeten in de feiten". Een uiteindelijke beschouwing heeft altijd ergens wel een subjectief, ethisch en gevoelsmatig menselijk aspect. Daar argumenteer ik niet tegen, in tegendeel. Maar dat ethisch/filosofisch/gevoelsmatig standpunt moet inderdaad zijn voeten hebben in de feiten. Als het gebaseerd is op een totale scheeftrekking van de feiten, dan zit het er in elk geval naast. Als ik morgen overal ga vertellen dat je van brood eten een afschuwelijk misdadiger wordt, en je denkt dat dat een feit is, dan ga je een ethisch waardeoordeel vellen over elke bakker die gestoeld is op een totaal verkeerd feit, en onafhankelijk van hoe sterk je gevoelsovertuiging is dat bakkers onmiddellijk in het gevang moeten gegooid worden, die gevoelswaarde vindt haar oorspong in een verkeerd feit, en is het resultaat van een misleiding. Soms zijn er onzekerheden over de feiten, maar dan is het ook goed om dat te weten.

Hetzelfde aspect speelt trouwens een rol in rechtspraak. Elke uitspraak van een jury of een rechter heeft altijd een subjectief en gevoelsmatig aspect. Dat is normaal. Maar niettemin dient die jury of die rechter zijn vonnis te baseren op de feiten die naar voren zijn gekomen gedurende het proces. En als daar dikke zever is verteld, dan gaat het vonnis, met al zijn gevoelswaarde, een verkeerd vonnis zijn.

Ik heb trouwens niks tegen een gevoelsmatig pleidooi tegen kernenergie, zolang het zich maar niet steunt op verkeerde feitelijke informatie. Ik kan bijvoorbeeld een politieke partij goed begrijpen (zonder er daarom mee akkoord te gaan) als die bijvoorbeeld zou stellen dat machtsmonopolies en oligarchieen ten alle prijze moeten vermeden worden, en gezien kernenergie een vorm van energie opwekking is die nu toevallig zo is dat ze sterk afhankelijk is van schaal economieen en dus steeds aanleiding zal geven tot relatief grootschalige installaties, niet "op maat van de burger", dat men daar tegen is. En dat men goed beseft dat men hierdoor een verhoogde CO2 uitstoot en een verhoogd verbruik van fossiele brandstoffen gaat bekomen, zeker in de komende decennia, en dat dit misschien aanleiding gaat geven tot een klimaatswijziging en dergelijke, maar dat dat nu eenmaal een te aanvaarden milieuprijs is voor het bereiken van het ideologische doel van kleinschaligheid. Als Groen! DIT zou stellen, dan zou ik daar niks op tegen hebben. Het is een verdedigbaar standpunt.