[tomm]

Oorspronkelijk geplaatst door Bach

Sommige analisten zien dit akkoord als een toegeven van Rusland aan Erdogan die nu vrij spel krijgt in Idlib. Ook het neerhalen van het Russisch militair vliegtuig brengt het dodental van Russische mitairen op conto van westerse mogendheden en Israël die een illegale oorlog voeren in Syrië op meer dan honderd. Het zwakke antwoord van putin roept meer en meer wrevel op in Rusland.

Het probleem is dat er een onderhuids akkoord is tussen Israël en Rusland om Israël niets in de weg te staan indien ze opereert in Syrië. Maar zoals nu blijkt wordt er misbruik gemaakt van dit akkoord en daar zijn Russische militairen slachtoffer van omdat ze zich niet mochten verdedigen tegen vijandelijke jets over Syrisch grondgebied. Dit brengt Putin in een moeilijke positie thuis. Dat blijkt ook uit de verklaringen van het Russische defensie ministerie dat duidelijk hardere tasl gebruikt en dit incident als een bewuste provocatie ziet.

En dat is het ook waarschijnlijk. Putin probeert gewoon diplomatischer te zijn. Maar dat wordt waarschijnlijk geinterpreteerd als zwakheid en heeft als gevolg nog meer agressieve oorlogsdaden van Israël, Frankrijk, de VS, GB.

Enfin. Het is zeer jammer dat EU landen zich hier voor de imperialistische kar laten spannen tegen de Europese interesses in. Maar eerlijk gezegd heb ik vanaf het begin Macron als een soort van verader van het franse volk en europa gezien.

Ik denk dat er vanalles meespeelt waar wij niet van op de hoogte zijn.
Je moet weten dat ongeveer een derde van de Israëlische Joden uit de ex-Sovjet-Unie komen. Israël mag nu en dan aanvallen uitvoeren op Iraanse en Hezbollah doelen (de Russen willen ook niet dat Iran een te grote stempel op Syrië zal drukken, ze zijn wel bondgenoten maar er zijn onderhuidse spanningen) zolang ze de Russische militairen niet in gevaar brengen, en geen strategisch verschil maken op de grond.

Een openlijke confrontatie met Israël is nu niet in z'n belang. Heel wat pro-Putin oligarchen zijn Joods. En iedereen weet dat de buitenlandse politiek van de VS gedirigeerd wordt door zionisten. Een openlijke confrontatie met de VS is nu niet in het belang van Rusland. Nu reeds zie je dat openlijke zionisten en Joden zich niet te veel mengen in het debat rond Rusland in de VS. Putin kijkt mee, en ze weten dat hun houding in de VS een directe impact zal hebben op de Russische houding ten opzichte van Israël.

Ik denk niet dat je de buitenlandse politiek van Putin als "zwak" kunt omschrijven, wel zeer strategisch, diplomatisch en met een lange termijn visie.

Wat Idlib betreft, er zijn afspraken gemaakt met Turkije, dat is reeds lang duidelijk. Rusland heeft grote belangen in Turkije en ziet het land als een belangrijke bondgenoot tegen de VS.
Al-quaida zal vernietigd worden in Syrië, maar de pro-Turkse rebellen zullen een plaats krijgen in het nieuwe Syrië. Hoe dat juist zal uitgewerkt worden is nog niet duidelijk. Ik denk een soort federalisme, zowiezo is zowel Assad als de Russen reeds voorstander voor grote autonomie voor de Koerden. (Erdogan z'n mening werd in deze niet gevraagd) En dan zou Idlib ook autonomie kunnen krijgen, kunnen ze bvb. de Sharia daar installeren. Het grootste deel van de bevolking daar bestaat nu reeds uit hardcore islamisten en hun familie. Voorwaarde natuurlijk is dat ze ontwapenen en zich niet bemoeien in de rest van Syrië. Daar zullen Rusland en de Syriërs keiharde garanties voor eisen. Erdogan had het liever anders gezien, maar die regeling redt wel z'n gezicht. Assad is blij dat het grootste en belangrijkste deel van Syrië nu onder zijn controle staat.

Syrië is, jammer genoeg, een schaakspel geworden, en Putin schaakt mee. Zulke conflicten zijn zelden zuiver op de graat.
Maar in denk toch dat het resultaat van de Russische politiek in Syrië er mag wezen. De oorlog is bijna ten einde, de fundamentalisten zijn teruggedrongen tot een klein en onbelangrijke stuk van Syrië. De Koerden hebben hun vrijheid bevochten. De Amerikaanse invloed in het Midden-Oosten is sterk afgenomen. Israël is niet langer heer en meester in het Midden-Oosten en moet nu voor al hun acties toestemming vragen van de Russen.
Op termijn denk ik dat de Russen ook het Palestijnse vraagstuk zullen aansnijden, ze zijn beter geplaatst dan de Amerikanen om te onderhandelen, hebben goede contacten met beide partijen en zijn nu een macht geworden in het Midden-Oosten waar iedereen rekening moet houden.

De gevolgen van de burgeroorlog in Syrië zijn bijzonder tragisch, maar niet de schuld van Rusland. Toen Rusland ingreep waren de meeste doden reeds gevallen, was het land reeds verwoest, en was een groot deel van Syrië in handen van gewelddadige fundamentalisten. De Russische bombardementen hebben zeker ook onschuldige slachtoffers gemaakt, maar dat was onvermijdelijk in een oorlog waarin terroristen zich verschuilen tussen de burgerbevolking. Ook de westerse bombardementen in Irak hebben veel slachtoffers gemaakt.