De markt van Tesla-aandelen is een schoolvoorbeeld van een zero sum markt waar winst (juiste keuze) van de ene aandeelhouder enkel kan door verlies (foute keuze) van andere aandeelhouder(s).
Immers, de winst komt niet van het bedrijf Tesla, want die maakten totnogtoe enkel verlies.
En ook deze verloren (door het Tesla personeel spijts hun wanprestatie toch binnengereven) som kan enkel komen van Tesla aandeelhouders aan die foute keuze - kant.
En het zit er dik in dat er ook tussen Tesla's aandeelhouders ook enkele kompanen van overheid zitten (lees: institutionelen), enkel om het van enige spaarders te bemachtigen, door hen te constant te frontrunnen in kopen en verkopen.
Vanwaar ook het loon komt van die "analisten".
Neem nou die "spike to 1000".
Een spike is geen nieuwe basis.
Het is een gaan en terug.
De analistenlezer zal veel geluk nodig hebben om dan aan die 1000 te kunnen verkopen.
Of, veel erg kort op de bal marktgegevens.
Typerend iets waar institutionelen in uitblinken.
Een oud voorbeeld: Paulson & Co, indertijd de grootste aandeelhouder van SPDR Gold Trust (naast overheden het grootste goudfonds ter wereld), samen met nog een reeks institutionelen, waren al maanden bezig hun aandelen te dumpen, terwijl de manager van deze, John Paulson, nog in juli 2013 in de media goud zat aan te bevelen bij spaarders.
Waarom: wel, als je grote hoeveelheden aandelen wilt kwijtraken aan hoge koersen, dan moet je genoeg bereidwillige sukkels vinden die ze daaraan willen kopen.
Zulke sukkels moeten overtuigd worden, en als je de helft zou dumpen in 1 keer, zou de eruitvolgende rode kaars die bereidwilligheid moeilijker maken.
En dus is het verkopen van een pakske aandelen, promo praat om de sukkels te doen blijven kopen, prijs herstelt, verkopen van een volgend pakske aandelen, enzovoort.
En eenmaal het hele pakket zo verkocht, doem praat in de media, om de sukkels te doen blijven verkopen aan steeds lagere prijzen.
Om spotgoedkoop terug in te kunnen kopen.
Op dezelfde manier zelfs: een pakske aandelen kopen, om de prijs niet te sterk te doen stijgen, en de bereidwilligheid om goedkoop te verkopen niet teveel te ontmoedigen, nog een pakske aandelen kopen, enz.
Natuurlijk, eenmaal de sukkels doorkrijgen dat er iets niet pluis is, raprap de rest van het beoogde in één keer "afwerken".