Oorspronkelijk geplaatst door k9
Waar is dat arrest van kassatie? Waar is dat arrest van het hof van Europa? Ik kan me vergissen maar die arresten zijn gewoon verzonnen. Er is wel even sprake geweest van naar kassatie te gaan maar dat is bij mijn weten niet doorgegaan. Ik ben ten allen tijde bereid mijn mening te herzien maar dan moet ik natrekbare gegevens hebben. Bezorg me dus alle nodige gegevens om die arresten na te trekken.
Er zijn wel een heleboel kommentaren geweest, variërend van instemming met de veroordeling bij de politiek korrekten tot lieftalligheden in de aard van "schijnproces" en meer van dat fraais bij de dissidenten. Dat zet allemaal geen zoden aan de dijk.
Op welke persoon kap ik? Ik geef alleen natrekbare feiten weer en dat houdt in dat ik flagrante onwaarheden aanklaag. Het vermijden van elke schijn van partijdigheid zegt niks over de partijdigheid zelf. Ook als je in de volksmond ten onrechte als franskiljon gebrandmerkt wordt - hoe laakbaar dat ook is - dan is dat een onbetwistbare schijn van partijdigheid en dat moet je vermijden. Dat is trouwens heel iets anders dan neutrale fransgezindheid die niemand stoort. Meer moet je daar niet achter zoeken.
Ik ben blij dat je over rassisme begint. De bepaling van dat begrip was van in den beginne al zó rekbaar dat je daar willekeurig ongeveer alles in kon onderbrengen. De gloednieuwe wet die sinds een paar dagen van kracht geworden is maakt het alleen maar erger. Luc van Balberghe die net als ik partijloos is en die je dus – als je eerlijk wil blijven tenminste - niet van partijdigheid kan of mag beschuldigen heeft daar volgende kommentaar op:
Op 30 juli 1981 stemde het parlement de zogenaamde antiracismewet. Ze werd gewijzigd in 1994 en in 1999.
De wijziging van dit jaar is drastisch: de 6 artikelen van de wet worden opgeheven en vervangen door nieuwe.
Het is beangstigend om ze te lezen. Ik geef hier de volledige teksten niet, maar u kunt ze terugvinden op de blog van Luc Van Braekel, die ze als eerste uitvoerig bekendmaakte. Daar vind je de 4 teksten onder elkaar.
Een eerste vaststelling is dat de wetteksten zelf zo discriminerend zijn, als maar mogelijk is.
Het begint al bij de verwoording. De tekst staat vol met de uitdrukking ‘Hij, die…’. Van ‘zij’ is geen sprake. ‘Zij’ kan in dit land dus niet discrimineren of racistisch zijn.
Als nu eens alle ‘zij’s’ van dit land klacht indienen tegen de ministers Dupont en Onkelinx omdat ze zich zwaar gediscrimineerd voelen, zouden die dan eindelijk voor een jaar achter de tralies gaan?
Dit is nog maar een schoonheidsfoutje.
Een andere discriminatie van de wet is dat alleen discriminatie van allochtonen strafbaar is volgens het strafrecht. Discriminatie van bijv. vrouwen, gehandicapten, holebi's, roodharigen, zwaarlijvigen, niet-politiek correct denkenden, etc... kan aanleiding geven tot een schadevergoeding via een burgerlijke procedure, maar het komt niet op je strafblad te staan.
Het wordt nog erger als we de bepaling lezen van ‘indirecte discriminatie’: ‘de situatie die zich voordoet wanneer een ogenschijnlijk neutrale bepaling, maatstaf of handelwijze personen gekenmerkt door een bepaald beschermd criterium in vergelijking met andere personen bijzonder kan benadelen.’
Drie dingen zijn daarin verwerpelijk. Ten eerste, een ‘ogenschijnlijk neutrale bepaling’ laat alle ruimte voor interprestatie, dus voor willekeur. Een bepaling is neutraal of ze is het niet.
Ten tweede, de situatie geldt alleen voor bepaalde beschermde personen, dus anderen mogen naar hartelust gediscrimineerd worden. Het laat zich nu al raden wie over niets zal mogen klagen en wie het hoofd zal moeten buigen.
Ten derde, ‘kan benadelen’. Het werkwoord kunnen is hier alleszins te veel. Ofwel wordt iemand benadeeld, ofwel niet. Wat ‘kan’, mag geen juridische grond zijn om te veroordelen.
Even verder begint het werkelijk tergend te worden. Een direct of indirect onderscheid kan nooit als discriminatie beschouwd worden als het een ‘maatregel van positieve actie’ inhoudt. Dat wil zeggen, positieve discriminatie mag! Zelfs ten koste van gelijk wie.
De wetgever heeft om enig zand in de ogen te strooien van wie deze saaie teksten toch zou lezen, het begrip ‘positieve discriminatie’ een beetje beperkt. Het mag namelijk alleen als er een ongelijkheid is, ze moet kaderen in een ‘te bevorderen doelstelling’ en ze is beperkt in tijd. Namelijk, tot de doelstelling bereikt is.
Positieve discriminatie mag ook de rechten van derden niet onnodig beperken. Het woordje ‘onnodig’ gezien? Dus, in principe mag je rustig de rechten van derden aan je laars lappen als dat beter uitkomt om het machiavellistische doel te bereiken.
Wie bepaalt wat een ‘te bevorderen doelstelling’ is? De bevolking? Of een klein groepje wereldvreemde navelstaarders die alleen hun eigen belangetjes zien? Wanneer is die doelstelling bereikt? Als het hen beter uitkomt, dan schuiven ze toch het doel wat verderop!
Wat ze in hun ijver niet beseffen, is dat ze met dit artikel 10 in hun eigen voet schieten. Stel dat een werkgever in zijn bedrijf van 100 werknemers maar 1 Marokkaan heeft. Hij breidt uit en werft 99 andere Marokkanen aan. Dan is de ongelijkheid weggewerkt. Volgens deze wet is hij dan … strafbaar omdat de positieve discriminatie blijft voortduren. Klunsen!
En dan komt het: de beperkingen gelden niet wanneer de positieve discriminatie wordt opgelegd door… een wet! Zullen ze vlug een paar wetten bijmaken om hun gang te kunnen gaan?
De nieuwe wet bestraft niet alleen iemand die duidelijk racistische, xenofobe of discriminerende daden stelt.
Het aanzetten van een groep, gemeenschap of leden ervan tot discriminatie is al even erg. Wat is aanzetten? Behoort het verstrekken van correcte informatie daar ook bij?
Ook leden van een vereniging die discriminatieve ideeën verkondigt of iemand die er op een of andere manier medewerking aan verleent, riskeert eveneens tot een jaar cel en tot 1.000 euro boete!
Straffen staan tevens op het verspreiden van denkbeelden die gebaseerd zijn op rassuperioriteit of rassenhaat. Dat doorstaat nooit de toets van de internationale literatuur en wetenschap. Maar onze wetgever (laat staan de kamerleden die deze wet al slapend goedkeurden) zijn wellicht nooit verder geraakt dan De Witte van Zichem. Hoewel, iemand aanspreken met ‘Wittekop’ of ‘Krullebol’, is dat ook al geen racisme?
De wetenschap wordt helemaal de mond gesnoerd. Kunnen voortaan aanleiding geven tot het eisen van schadevergoeding met bewijslast bij de verweerder:
- algemene statistieken over de situatie van een groep waartoe het slachtoffer van de discriminatie behoort of feiten van algemene bekendheid (bijv. over de loonspanning tussen mannen en vrouwen op de arbeidsmarkt);
- het gebruik van een intrinsiek verdacht criterium van onderscheid (bijv. het aantal allochtonen in de Belgische gevangenissen tegenover het aantal autochtonen);
- elementair statistisch materiaal waaruit een ongunstige behandeling blijkt (bijv. het aantal afgestudeerden van allochtonen met een bepaalde herkomst op universitair niveau tegenover andere allochtonen of zeker autochtonen).
Dat heb ik ook niet gezegd. Het maakt trouwens niet uit of het nou de rechters zijn die anti-Vlaams zijn of de verdachten die tegen bepaalde rechters zijn. Het feit alleen dat er zo een spanningsveld is vormt een grond om zich als eerbare rechter te onthouden van elke vorm van oordeel. De rechtbanken die zich onbevoegd verklaard hebben deden dat omdat ze heel goed wisten dat de beschuldiging een vergrijp was dat voor het hof van assisen hoort te komen en die bepaling staat in de wet omdat kost wat kost vermeden moet worden dat wat voor vorm van partijdigheid ooit een kans krijgt. Daarom alleen al is de rechtsgang niet normaal verlopen. Die bewering volgens het hof van Europa beschouw ik tot nader order (dat wil zeggen tot ik de tekst terzake van een arrest van dat hof in handen heb) als borrelpraat. Een arrest is heel wat anders dan eventuele gedachtenwisselingen in de wandelgangen.
Liekendael heeft helemaal geen arrest verbroken want er was geen arrest: dat was niet de bevoegdheid van Conerotte en zijn aanwezigheid op de beruchte benefietavond had dan ook geen schadelijke gevolgen voor een arrest: zoiets doet hoegenaamd geen afbreuk aan de onpartijdigheid van het arrest zelf. Het arrest was de uitsluitende bevoegdheid van het hof van assisen en zover was het toen bijlange nog niet. Als het onderzoek partijdig zou zijn is het aan het hof om tot een onpartijdig arrest te komen door eventuele partijdige elementen niet in aanmerking te nemen. In het geval van het VB daarentegen ging het niet over onderzoeksdaden maar over het arrest zelf. Daarom alleen al is in dat geval de schijn van partijdigheid en vooral het gewicht daarvan van een hogere orde.
Over welke vereniging heb je het? Een van de veroordeelde VZW's? Het VB was als lid daarvan dus niet schuldig? Lees ik dat goed? En zoals ik al schreef: als je niet naar kassatie gaat kan kassatie ook niks verbreken...
|