Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Eurosceptic
Vooral emotionele chantage en manipulatie, met geldgewin als doel.
Ooit meegemaakt met een huisbezoek.
Vader is 70+ en heeft 2 marginale kinderen die allebei gefaald hebben in het leven.
De ene wil niks meer met vader te maken hebben, om wille van een reden die ik niet ken. De andere komt dagelijks even langs, want vader kan zich niet verplaatsen en er moeten boodschappen gedaan worden. Die zoon heeft 3 kinderen met 3 verschillende vrouwen, is 3 keer gescheiden en draagt geen zorg voor de kinderen. 1 ervan zit in een instelling en is seksueel misbruikt door een opvoeder. Hijzelf zet het weg als fantasie.
Zoonlief gaat naar de supermarkt met de bankkaart van de vader (weduwnaar), die niet aan internetbanking doet en nooit bij een bank geraakt. Weet totaal niet wat er met zijn uitgaven gebeurt. Heeft ook een drankprobleem en is dementerend. Vader is achterdochtig omdat de zoon zich plots vanalles kan permitteren, en vraagt naar details over alles wat er met de bankkaart gebeurt.
Ik begrijp wel dat zo'n zaken gevoelig liggen en achterdocht creëren, zeker als de zoon in kwestie financieel aan de grond zit. Maar ik zou dan als zoon ZELF de uittreksels op tafel leggen, en delen met andere familieleden om optimale transparantie te hebben.
Deze zoon werd heel boos, liet vader links liggen en is niet meer gekomen.
Waarschijnlijk tijdelijk, om vader een schuldgevoel te geven en het 3 weken later gewoon opnieuw te proberen. Uiteraard opnieuw zonder uittreksels.
Ik heb vader behandeld en zag hoe hij emotioneel gekraakt werd.
Je moet er eens bij stilstaan hoeveel zaken in de maatschappij gemotiveerd zijn door geld. Het grootste deel van ons maakt een partnerkeuze waarin geld doorslaggevend is. Dat kunnen we wel allemaal ontkennen maar ik zie wat ik zie. Verder vooral erfkwesties waarbij familieleden die geen goeie band hebben, hun ouders manipuleren om er zelf beter uit te komen.
|
Ik ken iemand die jarenlang voor zijn gehandicapte moeder (rolwagen) zorgde.
Het was een leuke goedlachse dame zijn moeder die nooit om een grapje verlegen zat ondanks haar handicap.
Die man heeft gewoon zijn eigen leven opzij gezet naast zijn job.
Eigenlijk waren ze met zen drieën thuis, hijzelf, zijn broer & zus.
De laatste twee hebben nooit of nooit hulp geboden maar ze stonden er als eerste bij als de moeder te overlijden kwam om het huis op te eisen.
Het huis en de inboedel (andere zaken dat weet ik niet) ,zijn naar de zorgzame man gegaan.
De zorgzame man vroeg mij ooit eens: Maakte ik een fout toen ik achter de deur stond met mijn 'geweer' toen die kwamen?
Ik reageerde beleefd: Nee, ik zou het ook gedaan hebben.
Ander geval:
Een man die eens komen wenen is toen ik de zaak nog had en zei: "Mijn moeder was nog niet goed koud of (broers of zussen) zij waren al met de auto weg."