De crisis in de rotbedrijven-sector is natuurlijk niet voorbij. De multinational met haar taksheffingsprivilege zit nog steeds in de problemen, en haar met afgepakt geld gesponsorde banken-advies-bloempot-controleer-eco-bezigheids-bedrijven sector, die zit er ook maar als een kneusje bij. De marktgerichte economische actoren en de spaarders zijn terecht ongerust want hun verondersteld kapitaal werd potverteerd door de eerstgenoemde en ze weten nu dus dat ze nog eens gaan moeten werken voor hetzelfde, en houden dus de vinger op de knip. Als ze dat blijven doen dan gaat de "staatseconomie" failliet en verdwijnt van de markt, in het andere geval krijg je steeds sterkere prijsstijgingen en wordt de politieke club steeds driester (lees: fascistisch).
Zolang we de omgekeerde trend van de voorbije decennia niet zien omkeren (stel eens voor...) dan zullen we verdere teloorgang, tot uiteindelijk conflict, blijven zijn. Het is nu wachten op de eerste bosjes ambtenaren die opnieuw marktgericht gaan produceren in de private sector en scholen die corresponderende vakken, zoals politieke "wetenschappen" (nvdr: haha), afschaffen.
Ik vrees dat Antoon zich niet realiseerde dat elke heropleving zijnde meer kopen is gedoemd te leiden tot prijsstijgingen die dan terug iedereen in de problemen brengt. We zagen dat naar aanloop van 2008 en nadien bij elke schijnbare 'opleving'. En elke keer, na elke bailout-ronde, verlaagde de consumptiedrempel nodig om de hyperinflatiespiraal te starten. Eenmaal die lager wordt dan basisnoden (eten, huisvesting, gas, electriciteit, ...) dan valt de optie 'ok we gaan minder uitgeven' weg, en zijn we zover. Er is een voorbeeldsituatie actueel: het landje Belarus, zo groot als België. Twee jaar had het nodig, om rentes op bankrekeningen naar 30+% te brengen, en prijsstijgingen die (natuurlijk, de centrale planners en hun club leven van afromen en niet van werken) sneller gaan. Zolang die zich blijven verbergen voor het echte werk zal de marktverschuiving verder woekeren en nog meer middelen potverteren die dienden voor wat we wèl nodig hebben.
|