Eén van de dingen die me het nauwst aan het hart liggen, vanuit mijn werk in de Molenbeekse wijken, is de situatie van ons onderwijs. Helaas hebben verschillende internationale onderzoeken (PISA) aangetoond dat het Belgische onderwijs één van de meest sociaal ongelijke is van alle ontwikkelde landen.
Dat wil zeggen: je schoolcarrière wordt in België het meest beïnvloed door je sociale afkomst. Niet echt democratisch...
De gevolgen zijn rampzalig. Levens worden bepaald in de kleuterklas en lager onderwijs. Ganse groepen van de belgische bevolking worden kansen en opties ontnomen, omdat ons onderwijssysteem hen enkel bepaalde orientaties voorbehoudt.
Men zegt ons: het is de schuld van de allochtonen, maar verschillende onderzoeken, oa van Ides Nicaise (KUL), tonen aan dat de voornaamste factor je sociale afkomst is: "allochtone" en "autochtone" leerlingen van eenzelfde sociale afkomst doen het grosso modo even goed!
De maatregelen die genomen worden zijn echter onvoldoende om die sociale ongelijkheid ook maar even recht te trekken. "Je zult altijd goede en slechte hebben", hoort men dan. Maar ze verzwijgen dat in Finland, de sociale ongelijkheid het minste is, en dat hun gemiddelde scores de beste zijn van alle ontwikkelde landen. Ze tonen daar dus aan dat je voor iedereen goed onderwijs kan aanbieden, als je elk kind de aandacht en steun geeft die het verdient. In België is het eerder van: kwaliteit heb je maar als je selecteert, het kaf van het koren scheidt.
In dezelfde zin steunt Comac ook de campagne Respact van de VVS (Vlaamse studentenvertegenwoordigers) en de FEF (Franstalige studentenvertegenwoordigers) voor minder duur hoger onderwijs (
www.respact.be).