[MIS]

Toegegeven het liberalisme en of kapitalisme zal niet verdwijnen. Maar het zal in een andere gedaante of andere vorm moeten tevoorschijn komen. Zoals je zelf zegt steekt er in het liberale denken mondiaal een gaatje, een soort van zwart gat. Maar dit kan opgevuld worden door krachtige randvoorwaarden op te leggen. Internationaal dienen de problemen meer dan ooit aangepakt te worden. De voornaamste problemen inzake armoedebestrijding, gelijke rechten (man-vrouw), vrij verkeer van personen en goederen, klimaat etc... Dienen we op dat vlak naar elkaar toe te groeien(volgens democratisch model), en dat gebeurd ook.

Leuk gezegd, een belangrijk aandachtspunt, zo lijkt me Wat we doorgaans doen is reageren op een extreme vorm van het oorspronkelijke gedachtegoed en hierdoor verwerpen we een stroming in z’n totaliteit. Ik ben ervan overtuigd dat het manifest van zowel (als voorbeeld) het kapitalisme als het communisme naar z’n essentie en boodschap op zich OK zijn (rekeninghoudend met waar ze een reactie op zijn) maar de uitvoering soms te wensen over laat. Het jammere maar wel begrijpelijke gevolg hiervan is dat hieruit dan weer nieuwe stromingen ontstaan waardoor na verloop van tijd een gigantisch kluwen aan strekkingen beschikbaar zijn. Dit kluwen geeft dan vervolgens aanleiding tot een gigantisch debat, niet altijd met een positief resultaat. Dit alles lijkt me dan te vragen om een drastische vereenvoudiging of een bezinningsperiode waar we nu met z’n allen mee bezig zijn. De relatie (en zoals je ook aangeeft) met ‘bewustwording’ (wat dat ook moge zeggen) is dan snel gelegd, zo meen ik.

Op zich is globalisering een schitterend proces, een soort van éénwording. Maar iedereen wil nu de welvaart die wij hier allemaal al vele decennia genieten. Het is maar normaal ook dat de rest dat ook wil, maar de reflex die we moeten hebben is.

Volledig mee eens. Het wordt perfect verklaard door wetenschap maar blijkbaar zijn we hier niet steeds van op de hoogte. Wellicht (en vrijwel zeker) is de complexiteit (zie boven) die we gecreëerd hebben hier niet vreemd aan. Anders gezegd, we leven in chaos, zeer zeker ook in het denken, begrijpelijk zelfs.

Kunnen we een welvarend globalistisch systeem kaderen in een begrensd ecosysteem aarde? Hoe kunnen we mensen meer welvaart geven in andere landen zonder bijkomende schade aan te richtten en een hypotheek te leggen op onze nakomelingen?! De oplossing is zoals ik al eerder aangaf louter gezocht zal worden in het technische aspect van onze samenleving. We verwachtten veel van de techniek, ze moet immers de meeste problemen oplossen. Maar vergis u niet techniek kan ook contraproductief werken. De neiging bestaat erin dat we door veel te bezuinigen de kans schoon zien om daardoor meer ruimte te krijgen om nog meer te kunnen groeien. Onze eigen levensstijl in vraag stellen is al een stuk moeilijker.

Het mooiste voorbeeld zien we in de luchtvaartindustrie. Men doet zijn best om zuinige toestellen te ontwikkelen, maar de toekomst wil (meer consumenten) dat de wereldwijde mogelijkheid tot vliegen toeneemt. Meer mensen vliegen en rijden als ooit te voren op deze planeet rond (op zich niets mis mee). Ware het niet dat al onze inspanningen teniet gedaan worden (reductie per toestel) door een enorme toename van het verkeer (vermeerdering bewegingen).

Ook voor dit alles kunnen oplossingen gezocht worden zoals werken (tijdelijk) met taksen. En later vliegen op waterstof en rijden op lithiumbatterijen enz… De vraag is wanneer? Wanneer word het definitief een feit?! Ondertussen tikt de klok rustig verder en het schrijnende is dat vele consumenten en vele bedrijven heus wel op de kar willen springen op weg naar meer duurzaamheid. Maar dat jammer genoeg de staat door hun versmachtende bureaucratie niet snel genoeg op deze bal inspeelt. Mensen krijgen te kampen met ingewikkelde bouwkundige wetgevingen en vergunningen en gewoonweg slechte regels en wetten die worden gehanteerd enz… Dan zwijgen we maar over het beleid en de visie op lange termijn hier in België. In alle geval is het ook een feit dat de hernieuwbare energie-industrie nu recentelijk op snelheid begint te komen en binnen een afzienbare tijd (3 a 5 jaar) mogen we ons verwachtten aan meer betaalbare oplossingen.

De windenergie in momenteel aan een ferme opmars bezig, zonnepanelen zullen weldra volgen (mede door betaalbare technieken). Maar er is nog veel werk aan de winkel we zullen niet alles kunnen dekken via hernieuwbare energie. Evenwel is het ook verontrustend dat er nooit zoveel kerncentrales bijgebouwd worden als nu. Groot-Brittannië, Nederland en de Oostbloklanden bouwen volop nieuwe kerncentrales bij en in Azië is het tempo niet meer te volgen. Zowat elke maand word daar een kerncentrale en nog slechter steenkoolcentrales opgestart! Ondertussen zet de groei en vraag naar meer energie zich wagenwijd open. India, Rusland, Brazilië, Verenigde Arabische Emiraten enz…slikken als reuzen grondstoffen. Internationaal moet er dringend een kantelpunt worden bereikt op de manier waarop we onze toekomstige welvaard veilig willen beleven en gezond!

Dit kan maar door één ding, mensen dienen zich te organiseren en te mobiliseren om voor zo’n problemen de zaken eens te durven lam leggen. Daarbij vind ik het protest van de boeddhistische monniken in Tibet tegen de Chinese overheersing een prachtig voorbeeld. Ook al vrezen ze harde repressie toch zet men door! Men heeft de moed om het kwaad (macht) te overwinnen.

En met wat sjaax aangeeft… En dat is niet verwonderlijk met de enorme belangentegenstellingen m.b.t. tot de Doha conferentie. Ben ik veelal bijzonder pessimistisch omdat men al jaren op straat komt voor inzamelacties voor de derde wereld maar in vele decennia er niet echt noemenswaardige progressie is bewerkstelligd misschien op enkele landen na. Wijdverbreide armoede en ongelijkheid mede door corrupte regimes en machtdespoten zijn nog altijd eerder regel dan uitzondering. Surplus nog verslechtert door veelal de aanwezigheid van vele bodemschatten in die arme landen (dixit: multinationals en honger van grootmachten). Lijkt ook het energie of milieuvraagstuk in die valstrik te belanden! Iedereen wil zijn eigen belang dienen (macht). Typerend is daarbij de vele klimaatconferenties die meestal uitlopen tot vele vage en loze beloften dat ze iets zouden tegen doen. Er is nog veel werk aan de winkel, MAAR mensen vergeten dikwijls in een democratie dat mensen het recht hebben om het probleem in eigen handen te nemen. En luidde stem te laten horen dat dit niet verder kan op die manier. Daarbij verwijs ik naar de val de Berlijnse muur of de “oranjerevolutie” enzovoort!

Kan me hier grosso modo enkel bij aansluiten. Eén vraagje, als je weet dat hoopvolle alternatieven beschikbaar zijn, waarom zou je dan pessimistisch zijn ? Hoogstens zou je kunnen zeggen dat het vermoeiend is om het bespreekbaar te krijgen maar éénmaal dat (zoals je ook aangeeft) kantelmoment doorgang krijgt, kan het mi veel sneller gaan dan we ooit durven dromen. Ik ga er hier even vanuit dat het kantelmoment een positieve wending is, het tegendeel kan evengoed (wereldconflict).