[Rudi Vereecken]

De afgelopen 500 dagen hebben nog maar eens, en niet voor het eerst en zeker ook niet voor het laatst, aangetoond dat de Belgische manier om een regering te vormen totaal achterhaald is en zo goed als zeker in 2024 onmogelijk zal zijn.
Men spreekt steeds over democratie maar deze wordt in de praktijk omgekeerd toegepast door uitsluitend naar cijfers te kijken.
Op deze manier kunnen de grootste partijen steeds buitenspel gezet worden doordat alle kleintjes samen proberen een meerderheid te vormen, gewoon om mee aan de macht te geraken.
De Belgische politiek heeft toegelaten, opnieuw onder het mom van de zogezegde democratie, dat iedereen of elke beweging een politieke partij kon oprichten.
Men moest alleen genoeg handtekeningen verzamelen, wat fondsen binnen rijven van sponsors en een woordvoerder zoeken, liefst iemand die het nogal goed kon uitleggen en zichzelf belangrijk vond.
De groenen zijn opgericht door een pastoor en een handvol "natuurvrienden", maar al snel overgenomen door iemand die er politiek gewin in zag en zichzelf als de toekomstige premier van dit land.
Het was Jos Geysels met Agalev, de man die het zover kreeg om de andere politieke partijen dergelijk schuldgevoel aan te kaarten omdat ze zelfs maar durfden te praten met een partij in opgang met een volledig Vlaamse reflex, namelijk het toenmalig Vlaams Blok.
Een partij die volgens hem racistisch was, ondanks democratisch verkozen, en België kapot wilde.
Op zijn aandringen en uit schrik werd dan maar het beruchte cordon sanitaire uitgevonden tegen een partij die twintig keer groter was dan Agalev.
Hypocriet als de andere partijen waren werd dit gretig over genomen want die racistische partij ging met teveel stemmen van hen lopen.
Opnieuw viel men terug op de democratie van het getal, want zolang men geen 51% van de stemmen heeft heeft men niets te zeggen.
Met cijfers kan men alles bewijzen, zelfs dat 1 + 1 als het ware drie is.
Ik wil geen expliciet pleidooi houden voor VB maar het is wel de waarheid dat al de belgicisten in de politieke partijen en vakbonden, en onder druk van Franstalig België en zelfs het koningshuis mee op de kar sprongen onder het voorwendsel van democratische waarden, die het VB volgens hen niet hadden.
Jarenlang hebben sommige politici hun tanden stuk gebeten in de overtuiging dat ze ooit het VB het zwijgen konden opleggen. Helaas.
Maar de geschiedenis herhaalt zich en nu was en is ook N-VA de grote vijand, zij die België willen splitsen.
Voor grote staatshervormingen moet men twee derde meerderheid hebben, iets wat in België nooit mogelijk zal zijn.
Een stem in Wallonië is meer waard dan een Vlaamse stem om verkozen te worden.
Bijgevolg zijn de verhoudingen tot verkozen politici totaal scheef getrokken.
In plaats van de normale verhouding grosso modo 60% Vlamingen tegen 40% Walen is dit geen afspiegeling in een regering.
Dat zou pas democratie zijn: 1 persoon 1 stem.
Het enige wat moet gebeuren bij het samenstellen van een nieuwe regering na elke verkiezing, en zeer belangrijk waarbij geen van beide landsdelen benadeeld kan worden, is dat na de verkiezing de grootste partij in elk landsdeel sowieso deel moet uitmaken van de toekomstige regering.
De grootste partijen wil toch zeggen dat de burgers zich daarvoor hebben uitgesproken, dus de echte democratie.
De regering van deze twee grootste partijen kan dan aangevuld worden met andere partijen die zich kunnen vinden in de programma's van deze partijen en uiteraard zelf mee kunnen onderhandelen over hun eigen programma om zo tot een volwaardige regering met draagvlak in beide regio's te komen, iets wat uiteindelijk toch maar de burgers ten goede komt.
En wees maar zeker dat de burgers genoeg eerlijkheid aan de dag zullen leggen om wanneer een partij zijn beloften niet nakomt, deze partij af te straffen bij de volgende verkiezing.
Of het nu gaat over N-VA of over VB maakt niet uit, ook zij zullen zich moeten bewijzen.
Nu heeft men zogezegd ook onderhandeld maar men is nergens akkoord over geraakt, behalve dat ze samen aan de vetpotten zullen zitten nu en later voor hun eigen pensioen.
Maar het is wel allemaal democratisch verlopen, opnieuw de democratie van het getal.
Het voorstel met de twee grootste partijen is de enige correcte manier om de wil van de kiezers te respecteren, samen met het afschaffen van het ondemocratische cordon waarbij 25 tot 30 % van de Vlaamse kiezers volledig genegeerd worden en zelfs als minderwaardig worden beschouwd.
Hiervoor is geen staatshervorming nodig maar een simpele wetswijziging in het kiessysteem en regeringsvorming en waarbij geen van de twee landsdelen benadeeld kan worden omdat ze beiden door hun grootste partij vertegenwoordigd zijn.
Een regering die moet gevormd worden binnen een termijn van uiterlijk drie maanden, en waarbij nieuw verkozen politici geen weddes of vergoedingen krijgen zolang er geen nieuwe regering is gevormd.
Ook de goedkeuring van de koning is totaal overbodig aangezien deze in de praktijk geen enkel beslissingsrecht heeft.
Op die manier kan die poppenkast om telkens met 1 of 2 politici verslag uit te brengen aan de koning ook stoppen, de tijd voor ceremonieel toneel kan men beter gebruiken voor het effectief vormen van een regering.
De uitleg over democratie dat N-VA en/of het VB dan maar moeten zorgen dat ze de absolute meerderheid of 51% moeten halen is absurd en met een politiek landschap dat zo versplinterd is door zoveel kleine partijen is dit een utopie.
Alleen in landen waar er staatspartijen zijn, waar de burgers weinig in te brengen hebben, daar kan men met bepaalde partijen de absolute meerderheid behalen.
Maar deze landen worden dan ook meestal geleid door dictators, de "democratische leiders" die over lijken gaan.
Als in een kaartersclub democratisch gestemd wordt over een reglement of wijziging dan gebeurt dat door handopsteking waarbij de helft + 1 wint, en daar wordt niet gezegd dat sommige mensen hun twee handen mogen opsteken.
Het lijkt misschien karikaturaal maar misschien is het ook gezond boerenverstand.
Het enige dat aanwezig moet zijn bij al die zogenaamde politici die zichzelf de volksvertegenwoordigers noemen om het land te leiden (of is het te doen lijden) is gezond verstand en goede wil.
Geen eigenbelang of machtswellust, geen te grote ego's zowel persoonlijk noch van geslachten of dynastieën.
Enkel het algemeen belang van alle burgers dienen en waarbij de beleidsmakers goed mogen vergoed worden voor hen werk, zolang dit inderdaad dient om vooral de belangen van alle burgers te dienen.
De grondwet is inderdaad geen vodje papier zoals premier Tindemans ooit zei en hij had gelijk, maar gebruik of misbruik deze grondwet dan ook niet om een achterhaalde en totaal onwettige democratie in stand te houden.
We leven niet meer in de middeleeuwen met het gepeupel en de bourgeoisieklasse.
Een voorbeeld dat sommigen blijkbaar dit nog steeds denken las ik onlangs in de krant bij een interview met Herman De Croo, vader van:
wanneer vader en zoon zich gaan ontspannen doen ze dit meestal tijdens een ritje te paard terwijl ze hun landerijen afgaan. En ze zijn zo geliefd dat wanneer ze gewone mensen tegen komen, deze hen aanspreken met hun voornaam Herman en Alexander.
Wat een arrogantie.
Hadden ze dan gedacht dat de "gewone mensen hun pet zouden afnemen en het hoofd buigen omdat twee edele heren te paard passeren.
Is dit dan het Vlaanderen waar onze voorouders voor gevochten hebben en gestorven zijn?
Neen bedankt.

Rudi Vereecken