Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Indomitable
Ik heb wijlen mijn vader ook eens pedagogische kopstoot gegeven, toen ik groot en sterk genoeg was. Hij heeft nooit meer een hand durven uitsteken tegen mij, mijn moeder, zus en broer. De dag van zijn begravenis heb ik op zijn graf gespuwd en een feestje gebouwd, was dan ook de mooiste dag van mijn leven. Mijn verhaal begon ook met een onschuldige pedagogische tik toen ik 3 jaar was.
|
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Indomitable
Een levende nachtmerrie was het, dit 15 jaar aan een stuk. Ik heb geen jeugd gehad maar de hel.
|
Komt me bekend voor, alleen begon het bij nog voor ik drie was.
Ons vader zijn moeder zei ooit tegen mij, over mijn baby tijd, hij (ons vader) heeft nooit met u gespeeld, je hebt nooit op zijn schoot gezeten en je hebt er nooit een kus van gehad.
De enige keren dat ik hem een kus moest geven was toen hij een zeer jaloerse hond had. Ze zaten dan naast elkaar in de zetel en ik moest vaderlief een kus komen geven. Terwijl ik dichterbij kwam begon de hond al te grommen en liet zijn tanden zien, toen ik ons vader de kus op zijn wang gaf vloog de hond al bijtend op mij.
Vaderlief rolde over de grond van het lachen, zo grappig vond hij dat.
Tot op zekere dag zijn hond verdwenen was toen hij thuis kwam van zijn werk. Niemand wist waar de hond gebleven was, vaderlief weende bittere tranen als een klein kind.