Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Xenophon
Komt me bekend voor, alleen begon het bij nog voor ik drie was.
Ons vader zijn moeder zei ooit tegen mij, over mijn baby tijd, hij (ons vader) heeft nooit met u gespeeld, je hebt nooit op zijn schoot gezeten en je hebt er nooit een kus van gehad.
De enige keren dat ik hem een kus moest geven was toen hij een zeer jaloerse hond had. Ze zaten dan naast elkaar in de zetel en ik moest vaderlief een kus komen geven. Terwijl ik dichterbij kwam begon de hond al te grommen en liet zijn tanden zien, toen ik ons vader de kus op zijn wang gaf vloog de hond al bijtend op mij.
Vaderlief rolde over de grond van het lachen, zo grappig vond hij dat.
Tot op zekere dag zijn hond verdwenen was toen hij thuis kwam van zijn werk. Niemand wist waar de hond gebleven was, vaderlief weende bittere tranen als een klein kind.
|
Die kerel was duidelijk een ziekelijke psychopaat. Zoiets blijf je niet slikken zonder te reageren.
Hij is er wellicht goedkoop vanaf gekomen dat enkel zijn hond 'verdwenen' is.