Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Eduard Khil
mij valt het vooral op dat het mensen zijn die lager op de bedrijfsladder staan die zich afvragen of ze een CEO nodig hebben en wat die doet. Ik stel me de vraag eerlijk gezegd nooit/niet. Ik kom af en toe in contact met onze CEO en ik ben verduveld blij dat hij er is en wat hij aan het doen is.
|
Jij bent dan ook niet meer dan het zoveelste vervangbare werkpaard. De kunst van een CEO en bij uitbreiding elke manager is om te doen alsof ze een overvolle agenda hebben, 16 uur per dag werken, ook in de weekends, zich geliefd maar ook gevreesd maken bij het werkvolk, doen alsof ze elke dag belangrijke beslissingen nemen die gewoon werkvolk niet kan nemen en in hun eigen het werkvolk zitten uit te lachen.
Ik ken persoonlijk een 30 jarige manager heel goed. Van beroep A3 lassen en zelfs buiten het Nederlands geen andere taal sprekend. Dankzij bazenpoeperij, veel uren kloppen, een groot bakkes hebben en zijn collega's een mes in de rug te steken gegroeid van gewone basiswerknemer tot manager. 100% onbekwaam en het enige wat hij kan is roepen, tieren en dreigen met mensen buiten te stampen. Elke dag neemt die zogezegd heel belangrijke beslissingen. Hoog loon, quasi onbeperkte onkostennota, firmawagen waar veel zelfstandigen van dromen, door gefoefel een verdubbeling van zijn maandloon enzovoort. En het mooie is en dat zegt hij zelf : gaat hij een week op reis dan draait alles even goed, zo niet zelfs beter. En dat is waar het over gaat. Hij is in de ogen van de directie onvervangbaar maar eigenlijk steekt hij geen poot aan en realiseert hij niets aan meerwaarde. Dat is pas een manager en zo zijn de meeste managers ook