kijk hier he juist hierom moet men elke Hindoestaanse meid gewoon keihard wettelijk verplichten om al vanaf jonge leeftijd seksueel en pornografisch te assimileren met tientallen lange, sterke, superpotente, blanke HETEROfiele KERELS he, dekhengsten die haar geile zwarte kutje goed diep en hard professioneel INTEGREREN he hahah haha
Verplichtingen tot Pornografische Integratie moeten wettelijk afgedwongen worden ok bij elke hindoe meid, kijk onderin wat een zelfmoord drama het voor deze zwarte meiden is he.
de hele hindoe familie zit zo een jonge hindoemeid geestelijk kapot te maken als zij zelf lekker wil gaan uitnaaien met veel grootgeschapen, lange, blanke mannen ok om haar krasse zwarte hindoekutje lekker hoerig en wijd te laten evolueren he in de Superieure, Europese Avond paradijzen.
Dus biedt elke hindoemeid die je ziet spontaan jouw professionele Hard Porno integratie steun aan he, en laat haar anoniem bij jou thuis komen integreren met haar benen wijd en kletsnat met al jou blanke hetero vriendjes erbij. Men moet dit zonder pardon gewoon verplichten in alle blanke europese Avond Naties denk ik en alle hindoe meiden gaan het geweldig vinden, absoluut ok, want het zijn geboren Hindoe hoertjes in feite, met PIKzwarte, geile, grote, krasse, continu natte, HEILIGE, Hindoe hoeren kutjes.
---------------------------------
https://hivancommunity.com/2020/07/1...-uit-de-kloof/
Help (jonge) Hindoestaanse vrouwen uit de kloof
Uit diverse onderzoeken blijkt dat Hindoestaanse meisjes en vrouwen anderhalf keer vaker zelfmoordpogingen ondernemen dan autochtone meisjes en vrouwen (de Hindostaanse gemeenschap in Nederland, december 2010 – verkregen op republiekallochtonie). Achter het zichtbare succes ligt een diepere laag vol onzichtbare problemen. Hivancommunity wilt deze laag zichtbaar maken. In deze column staat “de kloof” centraal. Dit is al in meerdere nieuwsartikelen genoemd als een van de mogelijke redenen voor de zelfmoordpogingen, maar het blijft naar mijns inziens redelijk oppervlakkig beschreven. Ik zal proberen, met de input van de verhalen en gesprekken met Hindoestaanse vrouwen, uit te leggen wat “de kloof” inhoudt en wat wij hier tegen kunnen doen.
De kloof betekent, volgens mij, dat tegenstellingen van beide partijen verplicht worden wat resulteert in een situatie waarin de vrouw constant moet voldoen aan de regels van beide tegengestelde partijen en zichzelf hierin wegcijfert of soms zelfs verstard raakt in het midden omdat ze niet wilt kiezen voor één partij.
Hieronder een aantal voorbeelden van tegenstellingen, verzameld uit gesprekken met Hindoestaanse vrouwen en interviews, zodat men snapt over welke dagelijkse tegenstellingen het kan gaan:
Wat als je op school gedwongen wordt om sociaal te zijn en met iedereen om te gaan, terwijl het thuis nog steeds verboden is om na je 18e met jongens te praten omdat gezegd wordt dat je de eer van de familie beschadigd?
Wat als je collega’s het op werk hebben over seksuele geaardheid en de gayparade sponsoren, terwijl jij thuis niet uit de kast kunt komen – sterker nog: LGHBTQ thuis niet eens kunt bespreken omdat het taboe is en er grappen over worden gemaakt in negatieve zin?
Wat als op school wordt geleerd om vooral naar individuele presentaties te kijken terwijl je van je ouders en familie de code van groepscultuur hebt geleerd?
Wat als je buitenshuis direct moet communiceren, terwijl je thuis hebt geleerd dat het onbeleefd en bot is?
Wat als je op de hogeschool leert om te debatteren, je eigen mening te vormen en deze uit te spreken, kritische vragen te stellen en nieuwsgierig te zijn en problemen aan te kaarten terwijl je thuis bij vragen antwoorden krijgt als “omdat ik het zeg” en “omdat het zo hoort” en een discussie wordt gezien als disrespect tegen de ouderen en niet beleefd?
Wat als je op school leert om je je te verdiepen in je interesses en loopbaanmogelijkheden terwijl thuis jouw leven al uitgestippeld is zonder jouw input?
Wat als buitenshuis gestimuleerd wordt om jezelf te ontwikkelen terwijl de normen binnenshuis en binnen de gemeenschap zijn gericht op het beschermen van familie-eer, goede naam en behagen van de eigen groep?
Er zijn nu eenmaal grote verschillen, tussen culturen en tussen mensen. En dit hoeft niet erg te zijn als je de ruimte krijgt om hier zelf invulling aan te geven. Wel moeten we oplettend zijn op verschillen die zo ver uit elkaar staan dat ze verplichte tegenstellingen worden.
Bovenstaande tegenstellingen kunnen beide kanten op. Bij sommige tegenstellingen hoeft het één niet beter te zijn dan het ander. En niet iedereen hoeft evenveel last te ervaren van elke tegenstelling. Het basiselement hierbij is dat het sommige vrouwen niet lukt om deze tegenstellingen bespreekbaar te maken. Hoe maak je op (jonge leeftijd) op school/werk bespreekbaar dat je niet snel aan de verwachtingen en eisen kan voldoen; minder goed zicht hebt op je eigen ontwikkeling of dat je minder snel zaken aanleert, omdat je het andersom hebt aangeleerd – zonder je thuissituatie in negatief daglicht te plaatsen? En andersom: hoe maak je thuis bespreekbaar dat de (bijv. traditionele en conservatieve) regels niet aansluiten op wat jij dagelijks buitenshuis tegenkomt en leert? Hier schiet (professionele) hulp van beide partijen/een derde partij volgens mij te kort en daardoor komt dit probleem onterecht alleen bij de (jonge) vrouw te liggen.
Een paar antwoorden voor de goedbedoelde adviezen die bovenstaande tegenstellingen willen bagatelliseren.
1) “Trek je er niets van aan, wees jezelf“. Dit goedbedoelde advies is niet toereikend genoeg. Het gaat hier vaak om partijen die een grote rol spelen in het leven van een vrouw. Je familie stel je niet zomaar teleur en wil je niet kwijt. Sommige vrouwen hebben het idee dat ze hun familieleden kwijt raken als ze niet gehoorzamen of de eer beschadigen. Buitenshuis ga je niet snel je privé situatie bespreken (en dit wordt versterkt door het “wat zullen andere mensen denken principe”). Dit zijn tegenstellingen waar de Hindoestaanse vrouw dagelijks mee te maken kan hebben. Dit kan stressvol zijn. Door te zeggen dat iemand zich niets van dingen moet aantrekken, neem je het probleem niet weg.
2)”Pas je aan aan de situatie“. Onzin. Niet iedereen heeft een immens aanpassingsvermogen. En je kunt je niet altijd aanpassen, vooral niet als je het gevoel hebt dat de aanpassing een stuk van je identiteit weg neemt. Of dat je dagelijks twee rollen hebt: iemand anders binnenshuis en iemand anders buitenshuis. Of dat je constant het gevoel hebt stiekem bezig te zijn en nooit jezelf hierin kan zijn.
We moeten toewerken naar een situatie waarin beide partijen (bijv. ouders en de school) oog hebben voor de andere partij en met elkaar in gesprek gaan, i.p.v. deze verantwoordelijkheid te leggen bij de (jonge) Hindoestaanse vrouw en haar constant heen en weer te laten springen over de kloof. Ouders, verdiep je in cultuurverschillen en zorg voor een veilige haven voor je kinderen om dingen bespreekbaar te maken. Voor instanties geldt hetzelfde. Toon hierbij begrip en luister naar het verhaal van de persoon.
Geschreven door Raksha Bharos
https://hivancommunity.com/2020/07/1...-uit-de-kloof/
---------------------------------