[Distel]

Oorspronkelijk geplaatst door patrickve

Eigen schuld dikken bult Als je die tijd niet wilde verdoen, moest je geen project opzetten, dan was je niks kwijt he, slimme

Wat je aan het zeggen bent, is dat investeren een risico inhoudt. Tja... dat is er eigen aan !

Feit blijft dat je die verliezen lijdt omwille van andermans beslissing, en dat die andere persoon daarmee dus je vrijheid beknot. Persoonlijke vrijheid is een utopie.

Het is inderdaad voor mij ook een fundamenteel recht om als laatste wil de vernietiging van je kapitaal te mogen wensen. Maar nochtans ken ik de meeste ouders als "sparende voor hun kinderen". Ik behoor daar niet toe. Ik vind dat mijn kinderen het zelf moeten waar maken, op hun opvoeding na. Ze mogen wel hebben wat er zal overblijven, maar ik lig daar niet wakker van.

Ook in jouw geval zullen ervende kinderen dus niet de donor "blij gemaakt" hebben.

Niettemin kan je normaal gezien niemand bestelen (dat is een vorm van geweldpleging) of bedriegen (dat is een contractbreuk). Vriendjespolitiek is niet mogelijk, want er is geen politiek Prijsafspraken zijn mogelijk, maar dat belet andere concurrenten niet om ons kartelleke onderuit te halen he, en toch zullen klanten die iets kopen, de koopwaar meer op prijs stellen dan wat ze ervoor betalen, omdat ze het anders niet zouden kopen he.

"normaal gezien". Het cement van de utopie. Het lijkt mij vreemd dat een 50% + 1 meerderheid volgens jou in staat is om een minderheid zwaar te kloten, maar dat de individuele personen in die meerderheid dan weer "normaal gezien" braaf zijn voor hun medemens. Volgens mij worden extremen nog steeds meer afgevlakt naarmate er meer deelnemers in het beslissingsproces zijn...

Het is heel ambetant voor uw levensopvatting, dat snap ik, maar in een vrije wereld kan je enkel maar rijk worden door anderen nog meer van rijkdom te voorzien, omdat elke vrijwillige handeling tussen twee partners altijd inhoudt dat de opbrengst voor elk van hen groter is dan de te betalen prijs.

Dat is inderdaad problematisch voor mijn wereldbeeld, aangezien mijn wereldbeeld gebaseerd is op de realiteit dat mensen mekaar nu eenmaal bestelen en bedriegen. De idee dat je er maar rijk kan worden door mutueel voordelige vrijwillige handelingen is, en sorry dit is niet als persoonlijke aanval bedoeld, een van de meest naieve die ik hier ooit heb gezien.

Het is enkel als er staatsdwang bij komt kijken dat je jezelf kan verrijken TEN KOSTE van iemand anders. Dat is dan ook traditioneel de gangbare manier om rijk te worden: via staatsdwang, via belastingen, en via wetten die U een oneerlijk competitief voordeel (of zelfs een monopolie) geven, en via wetten die anderen dwingen om uw product te kopen.

Je hebt gelijk, mensen die mekaar de hersens inslaan voor een hoopje geld doen dat onder staatsdwang. Evenzo voor fraudeurs: allemaal onder dwang van de staat.

Het is geen utopia. Het is een model dat de huidige praktijken in vraag stelt. Ik weet ook wel dat het onrealiseerbaar is, al was het maar omdat de hoofdgeweldenaar (de staat) enkel maar door een andere geweldenaar omver kan geworpen worden.

"Het is geen utopia"
"Het is onrealiseerbaar"

Welk van de twee is het nu?