Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door patrickve
Dat "automatisch stijgen van de prijzen" is maar een fenomeen vanaf ergens in de 20ste eeuw hoor. Daarvoor stegen de prijzen soms, en zakten ze dan weer. Je ziet dat de groene uitwijkingen (deflatie) verdwijnen ergens tussen de twee wereldoorlogen in. Rarara.
|
Zijt ge uwe kazak aan het draaien Patrick? Helemaal geen 'rarara', tenzij je er nog nooit over nagedacht hebt natuurlijk, dat is evident.
Citaat:
Veel economen zijn tegen deflatie, met als argument dat consumenten bij dalende prijzen aankopen uitstellen. Hierdoor wordt – volgens deze economen – de economische groei afgeremd. De praktijk wijst uit dat dit in efficiënte product*markten niet gebeurt. De markt voor consumentenelektronica en computers werd de laatste decennia bijvoorbeeld structureel gekenmerkt door zodanige productiviteits*stijgingen dat er sprake was van almaar dalende prijzen. Deze prijsdalingen traden op ondanks een algemene inflatoire omgevingsdruk. Desondanks was in deze markten geen uitstel van aankopen waarneembaar.
Deflatie binnen dit systeem markeert definitief het einde van de schuldgedreven geldcreatie door banken. Zelfs een ultralage rentestand en liquiditeitverschaffing via centrale banken bieden dan geen duurzame oplossing. Dit wordt ook wel een liquidity trap genoemd. In zo'n situatie blijkt dat een finaal solvabiliteitsprobleem niet met liquiditeit is op te lossen. Het schuldniveau zelf is dan de boosdoener geworden. Binnen het vigerende geldsysteem is deflatie dus een soort magere Hein die het einde aankondigt van het schuldgedreven monetaire systeem. Daarom reageren de monetaire autoriteiten als door een wesp gestoken bij de kleinste aanwijzing dat deflatie in aantocht is.
http://www.economie-macht-maatschapp.../deflatie.html
|