Ik weet nu wel niet of iedereen nog steeds zo blij zal zijn als maar kan op het moment dat het duidelijk wordt dat de gemakkelijk bereikbare grondwaterlagen volledig uitgeput zijn vanwege meerdere heel lange, erg droge zomers na elkaar, en het dus niet meer toegelaten zal zijn méér dan één keer om de twee maanden de ramen te lappen of 'de pelouze' te sproeien (laat staan het kinderzwembad te vullen of 'den otto' te wassen).
Of wanneer het tijdens het 'nat seizoen' zodanig véél gaat regenen dat alle beken, grachten, rivieren, ... uit hun oevers treden en wekenlang de lager gelegen gebieden blank zetten.
Dan toch liever het 'gematigd zeeklimaat' waarmee ik opgroeide, in de jaren zestig en zeventig van vorige eeuw. Het liep toen ook niet altijd goed, maar het bleef wel nog een beetje voorspelbaar.
Wat er met de klimaatverandering op 'ons' af komt is dat dus totaal niet meer, hé.
Anders hoefden 'we' niet over 'klimaatverandering' te spreken, niet waar.
Eén voordeel is natuurlijk wel dat de behoefte aan 'rampenfilms' gevoelig zal afnemen; 'we' zullen die namelijk 'live' kunnen meemaken, en er zelfs een rol in mogen spelen
