[tomm]

Lof der Zotheid

Voor een groot deel klopt het wel wat u zegt. Ik geef echter drie punten te bedenken.

1. Men moet terdege rekening houden met het feit dat de overgrote meerderheid van de bevolking van Afrika bezuiden de Sahara in tribale structuren denkt en leeft. Dat is altijd al zo geweest, is nog steeds zo, en zal naar alle waarschijnlijkheid zo blijven ook. Misschien dat het in sommige regio's iets minder diep ingebakken is dan in andere, maar in principe is het overal hetzelfde denkpatroon. Daar komt nog bij dat de Afrikaan extreem traditiegericht is, veel meer dan de Westerling of zelfs in het Midden-Oosten. Van de Yankee nog maar te zwijgen. Traditionalisme en tribalisme zijn de allerbeste ingrediënten om elke vooruitgang in de kiem te smoren.

Vroeger leefden Afrikanen in dorpsverband, zoals de pygmeeën nog steeds, het tribale kwam pas later. Je moet weten dat de meeste Afrikaanse zwarten nog steeds of tot enkele generaties geleden op het platteland leefden zonder veel contact met de buitenwereld. West-Europa werd geïndustrialiseerd in de 19de eeuw. Toch verschilt een West-Vlaming nog steeds grondig van een Brabander, hoewel je op een klein uur in Brussel staat en nog weinig mensen echt boeren zijn.
Interessant zijn ook de Afrikanen die eeuwen geleden in de nieuwe wereld belandden. Het tribale zit er niet meer in (met enkele uitzonderingen) maar veel tradities zoals voodoo overleefden. Ik denk dat Frankenstein daar meer over kan vertellen. Op Cuba worden de voodoo rituelen nog steeds in het yoruba uitgevoerd, de taal van Nigeria die niemand nog dagelijks spreekt.
Maar natuurlijk zie ik ook grote verschillen tussen Caraïbische zwarten en Afrikanen. Door eeuwenlang nauw contact met Europeanen (of lokale volkeren zoals in Colombië en Venezuela) zijn ze toch een pak Europeser dan Afrikanen. Toch vind je veel zaken terug uit hun Afrikaanse roots die integratie verhinderen. Zoals Frankenstein al zei, diefstal en machtsmisbruik heb je overal maar in zwarte gemeenschappen is dit dikwijls ingebakken. Verantwoordelijkheid en discipline is soms ook ver te zoeken, ze zijn ook gevoeliger voor criminaliteit, prostitutie en alcoholisme. Het zal te maken hebben met de slavernij.
Cuba ken ik het beste, het regime probeert de tegenstelling te overbruggen, en op Cuba heb je ook erg veel vermenging net zoals op de Dominikaanse. Wat je krijgt is een hybride cultuur tussen zwart en blank in. Toch is de partij nog steeds overwegend blank, en zijn de achtergestelde wijken nog steeds overwegend donker gekleurd. (maar de verschillen zijn veel kleiner dan in de Dominikaanse republiek, en ook bvb. Havana is voornamelijk donker gekleurd)

2. De grote fout was in Afrika natie-staten te gaan creeëren naar Europees model, en het continent met de dekolonisatie dan op zijn minst structureel volledig aan zijn lot over te laten. Dat kan met de gehele Afrikaanse mentaliteit nooit functioneren, men ziet er de gevolgen van tot op de dag van vandaag. En dan is er nog de Hutu/Tutsi-mythe die in Rwanda en Burundi, evenals in grote delen van Oost-Congo nog steeds voor miserie zorgt.

inderdaad. Men had structuren moeten creëren die meer voldeden aan en compatibel waren met de lokale cultuur. Dat deed men wel in Indië, etc. maar men had het naïeve idee dat zwarten onbeschreven bladen waren die men zomaar kon kneden.

3. Een derde factor die niet te vergeten is, is het feit dat Afrika al van oudsher het continent is dat uitgebuit, misbruikt en van menselijke en andere grondstoffen vakkundig leeggezogen. In het verleden zijn de transatlantische slavenhandel (vooral West-Afrika en westelijk Centraal Afrika) en de Arabische slavenhandel (vooral Oost-Afrika en oostelijk Centraal Afrika) het prominentst (de rol van de Romeinen niet vergeten met Numidische slaven). In het heden is er vooral slavernij in Mauretanië, Soedan, Niger en sommige delen van West-Afrika.

Dat klopt, maar had natuurlijk alles te zien met de grote socio-economische achterstelling ten opzichte van Europeanen en Arabieren. (maar het moet wel gezegd, uiteindelijk kregen zwarten gelijke rechten in Arabische landen, en ze integreerden volledig. In Turkije noemt men Arabieren zwarten, omdat de meeste wel een zekere mate van zwart bloed in zich hebben)

Alle bovengenoemde factoren maken het uiterst moeilijk, zoniet bijna onmogelijk voor de volkeren in sub-Saharaans Afrika zichzelf ooit efficiënt en zelfstandig te regeren en een behoorlijke economie en infrastructuur op de been te zetten. Er is daar zoveel meer fout gegaan dan in elk ander continent, dat het haast te laat is om iets recht te zetten.

Het is nooit te laat. De Chinese aanpak vind ik goed, concentreren op infrastructuur en ontwikkeling, geen oeverloos gelul over waarden en mensenrechten dat in zulke landen toch in dovemansoren valt. Moesten ze nu ook nog een één kind politiek invoeren zie ik het nog goed komen. Overbevolking is een groot probleem.

Hierbij wil ik het nog hebben over heel die heisa over de directeur van Oxfam die naar de hoeren zou geweest zijn. Angelsaksisch hypocriet gelul, bijna alle Afrikanen gaan naar de hoeren (het eerste dat ze doen als ze hun loon krijgen is op café gaan waar alcohol en hoeren ruimschoots verkrijgbaar zijn, ook is moslimlanden trouwens) en ook bijna alle NGO medewerkers. Vrouwen trouwens ook, nemen jonge Afrikanen en gaan met hen gaan eten, geven "donaties" aan hun familie, maar dat mag niet gezegd worden in hypocriete metoo tijden. En die Haitiaanse minister die zei dat ze berecht moeten worden omdat prostitutie verboden is, is grappig. Ik ken iemand die daar in een NGO werkte, en die noemde het land een groot bordeel. De ministers stelen op grote schaal, en doen verder niets (zoals in Afrika dus)

Het enige voordeel dat de Chinezen op de Westerlingen kunnen hebben, is het feit dat ze elk gemeenschappelijk verleden met Afrika volkomen missen. In hoeverre dat kan helpen zal de toekomst leren.

Een ander voordeel is dat Chinezen enkele generaties geleden bijna even arm en onderontwikkeld waren.

Ethiopië is inderdaad interessant, ook vanuit het oogpunt dat het als sub-Saharaans Afrikaans land qua mentaliteit nog het dichtste bij het Midden-Oosten ligt dan eender welke andere regio in sub-Saharaans Afrika. Op een bepaalde manier is Ethiopië het "on-Afrikaanste" land van sub-Saharaans Afrika, misschien juist omdat het nooit echt gekoloniseerd is geweest.

Echt Midden-Oosten is het ook niet, het blijven Afrikanen. Maar ze hebben inderdaad een oude gesofistikeerde cultuur en zijn al sinds de vroege middeleeuwen christelijk, dat is inderdaad een groot verschil met landen als Uganda waar men tot 100 jaar geleden nog in het stenen tijdperk leefde.
De Italianen wilden hen koloniseren, maar hebben er hun broek aan gescheurd.

Daar zijn ze nog eerder gewend aan een eigen zelfstandige cultuur en staat, en zijn ze veel trotser dan de meeste volkeren in sub-Saharaans Afrika.

Dat klopt, en het regime doet ook veel meer aan Azië denken dan aan Afrika.
Marxistisch, niet erg corrupt, en met een lange termijn visie.