[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door De_Laatste_Belg

Dat is juist. Tenminste dat van die 'problemen'. Dat er een zware hypotheek gelegd is zou ik echter niet willen stellen. De sector heeft onder druk wel degelijk gewerkt aan veiligheid en vooral aan het probleem van de nucleaire afval. Het raam op de toekomst ligt nu net daar. Had de sector zonder die druk ook geïnnoveerd? Dat kunnen we niet weten. Maar ik betwijfel het.

Het onderzoek naar de "eindoplossing" voor kernafval wordt reeds sinds de jaren 1970 bestudeerd. Het gros van het afval van de periode hiervoor kwam van militaire toepassingen (laten we niet vergeten dat we al veel nucleair afval hebben sinds de jaren 1940 van militaire toepassingen die niks met kernenergie te maken hebben) en waar veel minder zachtzinnig is omgesprongen. Vooral de Russen hebben het daar nogal bruin gebakken (zie http://en.wikipedia.org/wiki/Lake_Karachay bijvoorbeeld).

Ik weet ook niet in welke mate het door druk van buiten af is dat men "werk heeft gemaakt van de veiligheid". Ongeveer alle generatie-II reactoren zoals de Belgische hebben vergelijkbare niveaus van veiligheid, maar de Belgische scoren toch niet slecht met hun dubbele confinement met inwendige staalwand wat niet de strikte norm was toen. Met generatie III (EPR en co) heeft men nog een stap verder gezet met het concept van core catcher die een totaal gesmolten kern kan opvangen en afkoelen.

'k Moet zeggen dat door onze laatste discussie over kernenergie ik verplicht was om mijne neus dieper in de zaak te steken dan ik van plan was. Mijn oordeel lag immers op dat moment reeds vast. Vandaag ben ik minder rigoureus tegen kernenergie. Maar ik krijg nog steeds de koude rillingen van massaal gebruik. Van elke massale en eenzijdige oplossing trouwens.

Dat is ook niet wat voorstanders van kernenergie voorstellen, en de karikatuur van "alles kernenergie" zou enkel maar zin hebben mocht al de rest falen - in welk geval we niet echt de keus hebben!

Je moet alles in zijn tijd bekijken. Ik denk niet dat men, terug in de tijd, op 't hoogtepunt van de protesten, slecht geïnformeerd was. Als je dat stelt, dan ga je voorbij aan de vooruitgang die de sector toch geboekt heeft.

Het grappige is toch wel dat de grootste vooruitgang net is gebeurd op het ogenblik dat die protesten aan het aanzwellen waren in de jaren 70 (namelijk de stap van gen I naar gen II) en dat de protesten zich nadien vooral hebben geconcentreerd op elke verdere vooruitgang van de sector (met name kweekreactoren en reprocessing).

Ja en nu net dat brengt ons geen stap dichter bij huis. En dat mag je heel letterlijk nemen. Bij huis. Een geprivatiseerde markt zou ook een open markt moeten zijn met plaats voor nieuwe spelers. Maar zo is het niet gegaan. Enerzijds zitten we nu met grote monopolies, mondiale bedrijven en anderzijds vooral met een electrciteitsnet dat op 't lijf van grote producenten als kerncentrales geschreven is. (ook op 't lijf van steenkoolcentrales). Kleine initiatieven hebben af te rekenen met een overheid die onder contracten ligt en met een gesloten electriciteitsnet.

Dat men daar iets zou willen aan doen kan ik wel goed begrijpen. Hoewel het juist is dat de netwerken ontworpen zijn om grote centrales te ontvangen, is dat (in tegenstelling tot wat soms beweerd wordt) helemaal geen technische belemmering om een gedistribueerde produktie op te vangen (langere uitleg op mijn website). Misschien wel een administratieve.

Nu zijn er technieken die zich het beste aandienen in een "gespreide" logica (zonne-energie bijvoorbeeld), en anderen die goed kunnen profiteren van schaal economieen (kernenergie). Het is vele keren goedkoper per eenheid van produktie om een grote kerncentrale te bouwen dan vele kleintjes, gewoon omdat er dingen zijn die men toch moet hebben en niet "meeschalen". Voor zonnepanelen maakt het aan de andere kant weinig uit.

Kleine initiatieven zijn nochtans noodzakelijk, en hun ecologisch potentieel is hoog. En dat vooral niet enkel omwille van de duurzame technieken die ze zouden kunnen gebruiken. Maar vooral ook door de kleinschaligheid, de economie op mensenmaat, het aanzwengelen van initiatieven, gespreide financiering en risico's, flexibiliteit en meer.

Ik vind ook dat men die niet mag belemmeren. DAT zou een zinvol politiek statement zijn. Kijk naar de computer industrie: we zijn gegaan van grote, "monopolistische" mainframes naar persoonlijke computers. Maar op geen enkel ogenblik heeft de wetgever het de mainframes moeilijk gemaakt, en die hebben nog steeds ergens hun nichemarkt.

Ja maar diezelfde 'volkse druk' zorgt ervoor dat men in Amerika volop zoekt naar 'clean coal' toepassingen. En die zijn alsnog hoopgevend. Het zij door c02 op te slaan, het zij door c02 om te zetten naar een bruikbaar product. Hoewel de research hoofdzakelijk in Amerika gebeurd zullen de eerste toepassingen zich waarschijnlijk in Europa manifesteren. En dit weer omdat de steenkoolcentrales in Europa ietske kleinschaliger zijn.

Voor mij is die "clean coal" meer propaganda dan wat anders, om niet moeten toe te geven dat kernenergie waarschijnlijk beter is, en om voort te boeren met steenkool. Enfin, misschien ben ik mis, hierover, maar als je de gigantische hoeveelheden CO2 ziet die moeten geborgen of verwerkt worden, heb ik daar serieus mijn twijfels over.

Laat je ook niet misleiden door die naam:
http://en.wikipedia.org/wiki/Coal_power

"Clean coal" is the name attributed to a process whereby coal is chemically washed of minerals and impurities, sometimes gasified, burned and the resulting flue gases treated with steam, with the purpose of removing sulfur dioxide, and reburned so as to make the carbon dioxide in the flue gas economically recoverable. The coal industry uses the term "clean coal" to describe technologies designed to enhance both the efficiency and the environmental acceptability of coal extraction, preparation and use[28], but has provided no specific quantitative limits on any emissions, particularly carbon dioxide.

As of end 2008, there were no operating "clean coal" (CCS) commercial power plants.[29]

Een 1 GW steenkool centrale (en de USA heeft ongeveer 330 GW steenkool
http://en.wikipedia.org/wiki/Environ..._of_coal_power) verbruikt in de buurt van 3 miljoen ton steenkool per jaar. En geeft 3 keer meer massa in CO2.

In 2006, the U.S. consumed 1.026636×109 short tons (931,349,000 metric tons) or 92.3% of coal for electricity generation.[6]

930 miljoen ton steenkool per jaar, ofte 3 miljard ton CO2 per jaar, ofte aan atmosferische druk (500 liter per kg CO2): 1500 miljard kubieke meter CO2 gas.

Een balk gas van 10 kilometer op 10 kilometer op 15 kilometer.

Je kan Groen overladen met alle schuld van de wereld. Als je zo nodig een zondebok zoekt. Dat is echter vooral schieten op de boodschapper. Groen brengt een druk en een roep naar een mensvriendelijke energie productie. En in die zin hebben ze goed werk verricht. De resultaten mogen er nu al zijn, en zullen nog belangrijker worden in de toekomst. Al hebben we die resultaten niet aan Groen rechtstreeks te danken. De oplossingen zullen niet van Groen komen. Dat weet jij, en dat weet ik. De oplossingen zullen ook niet komen uit de technieken op zich. Zij het kernenergie, zonneenergie, windenergie, steenkool energie..... etc.

Ik ben daar niet van overtuigd. Er moet enerzijds een bewustzijn, een politieke wil bestaan om "milieuvriendelijk" energie te produceren. En vanaf daar is het essentieel een technische kwestie, van wat mogelijk is, hoeveel het kost, en op welke tijdschaal het kan uitgewerkt worden.
En het is net op dat technische aspect dat Groen! het helemaal fout heeft, maar dan ook helemaal. En als je technisch fout zit, dan zet je aan tot het doen van domme dingen, die je doel voorbij schieten. DAT is wat ik Groen! verwijt.

De oplossing zit in hoe we met deze technieken omgaan, in het vermijden van massa toepassingen en in een economie die 'terug thuis komt'.

Dat laatste snap ik niet, waarom het vermijden van "massa toepassingen" ? Is dat belangrijker dan milieuvriendelijk zijn ? Beter iedereen met zijn steenkoolkacheltje dan 1 grote zonnecentrale ?