Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Wimpeus
Claimen progressief te zijn doch tegelijk bijna onverkort en ongenuanceerd elke vorm van godsdienstvrijheid promoten blijft nochtans een erg moeilijke evenwichtsoefening.
Een voorbeeld:
Ergens begin jaren'90 zat ondergetekende in de gemeenteraad van een niet nader genoemde provinciestad voor een plaatselijke, doorgaans progressieve partij. Voor het eerst behaalde AGALEV toen een zetel in de raad en deze werd opgevuld door iemand die zich openlijk outte als homofiel en zich had voorgenomen om de, in die tijd, vrijwel onbestaande rechten van holebi's te verdedigen.
In de raad diende hij echter te zetelen naast een allochtone socialistische verkozene. Deze moslim maakte duidelijk dat het absoluut tegen zijn godsdienst was om omgang te hebben met homofielen en wenste aldus een ander zitje te verkijgen, enkel naast hetero mannen.
Mijn vraag aan de progressieven van tegenwoordig is nu welke politiek correcte weg men in dit geval dient op te gaan ?
Is het politiek correct om homofielen niet te discrimineren ? Uiteraard.
Is het daarnaast ook politiek correct om de cultuur en de godsdienst van een allochtoon te respecteren ? Uiteraard
Welk van deze twee tegenstrijdige politiek correcte standpunten haalt nu de bovenhand en is het meest waard om verdedigd te worden ?
Blijkbaar was het in dit geval de godsdienstvrijheid want onze homofiele vriend mocht zich een ander, godsdienstcorrect plekje zoeken.
Het was dan ook de eerste keer dat ik begon door te hebben dat onze socialistische strijd tegen de bekrompenheid, enggeestigheid en het conservatisme van de katholieke kerk misschien een maat voor niks was.
|
Die "socialistische" verkozene had door zijn partij (ik veronderstel de SP) stante pede buitengesjot moeten worden.