Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Hypochonder
Daar wringt nu ook dikwijls het schoentje. Madame wil kinderen, mijnheer wil er geen en toch komen er kinderen. Enkele jaren later komt er een scheiding, daar sta je dan met je kinderen en al het geluk dat erbij hoort.
Wat mij en veel anderen ook enorm stoort: de positieve discriminatie van mensen met kinderen. Ze krijgen geld om hun kinderen op te voeden, ze betalen minder belastingen, ze krijgen hogere uitkeringen, ze krijgen bergen verlof,... Dat is pure discriminatie.
|
Klopt. En madame kan maar niet inzien dat iemand opzadelen met kinderen, even erg is als iemand kinderen ontzeggen. Om de één of andere reden is de tweede moreel correct en de eerste een egoïst.
Persoonlijk sta ik aan de kant van het kind. Dat heeft recht op een gezin met twee ouders die in vrede samenleven. In bovenstaand geval moet de eerste de scheiding aanvragen en een partner zoeken met een kinderwens. (tenzij één partij zich
vrijwillig neerlegt bij de wens van de andere, uit liefde moet dat kunnen)
En als dat allemaal in orde is, dan sta ik ook achter kindergeld en al die voordelen voor gezinnen.
Alle kinderen verdienen dat, spijtig genoeg, veel ouders niet.