De aversie die sommigen koesteren tegen wat ze soms 'de dictatuur van de meerderheid' plegen te heten, komt voort uit het feit dat in louter vertegenwoordigende stelsels met oppositie-meerderheids-bestuur, deze zogezegde 'meerderheid' vaak slechtse een uitwisseling is van minderheden om samen hun minderheidsstandpunten door te drukken via een schijnmeerderheid.
Dit verschijnsel heet 'trading' van minderheden.
Twee partijtjes van 24% en 27%, elk met een duidelijk minderheidsstandpunt, kunnen het op een akkoordje gooien om mekaars minderheid aan te vullen (24+27=51!) en aldus twee standpunten, waar apart bijlange geen meerderheid voor bestaat, toch door te drukken.
Scrach my back, and I'll scratch yours.
Wanneer daar bovendien geen rechtstreeks democratische controle op bestaat, om de werkelijke wil van de meerderheid der burgers af te dwingen, of om de konkelfoezende wanbestuurders daadwerkelijk aan de dijk te zetten, dan groeit de frustratie, en dan begint men gezonde democratische principes te bezwadderen met eigenschappen die ze in een echte democratie niet mogen of kunnen vertonen.
Voeg daaraan toe, het mantrische gebeuk op onze hersens vanwege de particratische elite, die ons uittentreure voorzingt dat we 'in een democratie leven' dat 'vertegenwoordiging de meest democratische regeervorm is', dat ze behoren tot 'democratische partijen', ...... en dan krijg je inderdaad afdwalingen van de ware betekenis van democratie nl.: de souvereiniteit berust bij de burgers of een meerderheid ervan, in eerste en laatste instantie.
__________________
Voor Vorstelijke salarissen..Voor Vrijheid van meningsuiting En Voor Rechtstreekse democratie
|