Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Shadowke
Derk ook lid van de Baarle Werkgroep?
tip: maak het voor de politici en de bevolking gemakkelijk om een confederatie/unitaire staat met Nederland te aanvaarden door de huidige provincies te behouden zoals ze zijn.
als je te veel verandert, keert de bevolking zich juist af van een mogelijke hereniging der Nederlanden.
|
Binnenkort een leuke vergadering...
Inderdaad : in de veronderstelling dat er vanuit de politiek nu een aktieve interesse zou groeien om een confederale Nederlandse staat te realizeren
denk ik niet dat het verstandig zou zijn om met een zuidelijke Nederlanden
dat op dat tijdstip waarschijnlijk de zoveelste grondige staatshervorming achter de rug zal hebben de locale overheden en begrenzingen weer eens te gaan wijzigen.
Tenzij we plotseling voor allemaal nieuwe politiekers zullen stemmen bij komende "nationale/federale" verkiezingen in Nederland, België en Luxemburg
zal er een project in ieder geval binnen de Beneluxgremia ter sprake komen.
De bestaande evolutie wijst al op een "hervorming" in de zin van de federale realiteit Vlaanderen, Brussel, Wallonië met Nederland en Luxemburg...De aanvaarding van de realiteit dat er in een nieuwe staat geen belgische realiteit meer zal zijn - kunnen we gerust van uit gaan.
Een associatie met Nordrheinwestfalen of andere grensgebieden zoals Dept. Nord, Ardennes... is een kiese zaak, die binnen de EU te realizeren is zonder direct aan staatsgrenzen te raken (wat perfect mogelijk is).
Mogelijk worden "provincies" zoals ze nu in België en Nederland bestaan afgeschaft : ofwel door radikaal als kleinste bestuursorgaan de gemeentes naar voor te schuiven of een tussenstation te promoten zoals de Luxemburgse Kantons of Arrondissementen (Landelijke gemeentefederaties, stadsgewesten ?).
De discussie die hier veelal gevoerd wordt is die van de noodzaak om een ééntalige staat te vormen - of ten minste één met een "meerderheidstaal"
waar de andere louter het recht krijgt om naast de leidende taal aanwezigheidspolitiek te bedrijven, zoals dit momenteel in Nederland met het Fries het geval is (en verder van ons bed met de diverse antilliaanse talen).
Een groot-Nederland zonder respect voor de kleintjes is voor mij ondenkbaar:
of het nu over het Waals, Picardisch, Limburgs, Saksisch of Letzemburgisch gaat...
Wat de EU lerende is met 100 talen en in china geschiedt met 56 talen, moet zeker in de Nederlanden kunnen waar de genoemde talen een historisch bestaansrecht hebben en allerlei aanslagen op hun identiteit overleefden.