De herdenking van de Guldensporenslag op 11 juli wordt niet gevierd tenzij door de Vlaams-nationale overheid. Daar zijn verschillende goede redenen voor. We sommen ze even op.
1) De Guldensporenslag van 11 juli 1302 was een Middeleeuwse veldslag die werd uitgevochten tussen de Franse koning en zijn Franse en Franstalige vazal, de graaf van Vlaanderen. Er zat geen enkel nationalistisch gevoelen in deze strijd. Nationalisme bestond toen trouwens nog niet. Dat is een uitvinding van de 19de eeuw. Twee jaar later werd datzelfde Vlaamse leger trouwens door diezelfde Fransen in de slag van Pevelenberg verslagen waardoor Zuid-Vlaanderen in Franse handen kwam.
2) Het graafschap Vlaanderen omvatte niet meer dan de huidige provincies West- en Oost-Vlaanderen, Zeeuws-Vlaanderen en Frans-Vlaanderen. Het hertogdom Brabant (met Antwerpen) was een vijand van Vlaanderen. De Namenaars vochten mee met de Vlamingen. De Guldensporenslag kan dan ook onmogelijk de huidige politieke strijd tussen Vlaams- en Waals-nationalistische politici symboliseren.
3) De Guldensporenslag werd eeuwenlang niet herdacht totdat de eerste Belgische Koning Leopold I enkele jaren na de Belgische revolutie van 1830 met het idee kwam om het Vlaams deel van België (lees: West- en Oost-Vlaanderen) een Belgisch patriotisch gevoelen te geven. Daartoe contacteerde hij de schrijver Hendrik Conscience die de Guldensporenslag uitkoos om het Belgisch gevoelen aan te wakkeren. Een kleine eeuw later werd deze veldslag door de Vlaams-nationalisten gerecupereerd.
4) Vandaag wordt 11 juli alleen door de overheid van het “Vlaams” gewest en de “Vlaamse” gemeenschap gevierd. Die entiteiten van de Belgische staat hebben niets meer met het oorspronkelijke Vlaanderen te zien, maar omvatten ook de provincies Antwerpen, Limburg en het noorden van Brabant en wat de gemeenschap betreft ook in zekere zin Brussel. De overheid van de voornoemde entiteiten deelt feestcheques aan de bevolking uit omdat ze weet dat er toch spontaan niet gevierd wordt. Ook de media zoals VRT en VTM worden ingeschakeld om een kunstmatig feestgevoelen te creëren.
5) Maar de bevolking is niet geïnteresseerd. Buiten enkele Vlaams-nationale heethoofden, die bediend worden door allerlei zwaar gesubsidieerde partijen en media, en een officieel muziekconcert op de Grote markt te Brussel, is er van feestgedruis niets te merken. Er worden quasi geen vlaggen aan de gevels buiten gehangen en dit ondanks het feit dat de Vlaams-nationalisten door opeenvolgende staatshervormingen nog nooit zoveel politieke macht hebben verworven. Bovendien zijn er geen Belgische nationalisten die andersdenkenden bedreigen wanneer deze hun vlaggen buiten hangen. Dit staat in schril contrast met de Vlaams-nationalisten die er niet voor terugdeinzen te Belgen te intimideren als ze het wagen om hun Belgische vlag uit te hangen op 21 juli of bij een andere gelegenheid.
Conclusie: er is geen “Vlaamse” natie, wat de door Vlaams-nationalisten gedomineerde media of de Vlaams-nationale politici ook durven beweren.
www.belgischeunie.be
Bron:
politics.be