[Anna List]

https://www.demorgen.be/meningen/het...uden~bb8f15d9/

Standpunt
Kirsten Bertrand
Het parket vroeg zo nadrukkelijk de vrijspraak dat het bij momenten leek alsof Coolsaet een hand boven het hoofd werd gehouden
Kirsten Bertrand is hoofdredacteur van De Morgen.
26 november 2019

Toen gisteren het nieuws binnenliep dat Bo Coolsaet schuldig bevonden was aan de verkrachting en de aanranding van de eerbaarheid van een minderjarig meisje, steeg voorzichtig gejuich op bij een aantal dames ter redactie. De zaak werd met argusogen gevolgd omdat er zich een fundamenteel “niet-pluis” gevoel had genesteld in de hoofden van velen over de rol van het Antwerpse openbaar ministerie.

Parketmagistrate Kim De Laet had het hele proces lang de vrijspraak gevorderd, ondanks het groeiend aantal gelijklopende getuigenissen over Coolsaet.

De zaak was begonnen als een klassieke case van David tegen Goliath. Jong, onbekend meisje klaagt gevierde uroloog/boekenschrijver aan voor verkrachting. Hij had haar, toen ze 15 jaar oud was, herhaaldelijk verkracht met een attribuut, toen ze bij hem in behandeling was voor blaasontstekingen, zo luidde de aanklacht. Terwijl het onderzoek naar de verkrachting van J. liep, had zich in de zomer van 2018 een andere dame gemeld, zo berichtte deze krant al eind oktober. De vrouw in kwestie liet in een formele klacht bij de politie noteren dat ze was aangerand door Bo Coolsaet in 2010. Er waren dus twee klachten wegens seksueel grensoverschrijdend gedrag tegen dezelfde verdachte. Alleen: enkele dagen later al seponeerde parketmagistrate De Laet de klacht van mevrouw V. Nochtans is het in dit soort strafdossiers de gewoonte dat het openbaar ministerie de zaken samenvoegt, al was het maar om de rechtbank te informeren.

Meer over de zaak-Coolsaet

Veroordeling Coolsaet: heeft het parket zich misrekend?
Liesbet Stevens: ‘De gevoeligheid voor seksueel geweld vertaalt zich in betere onderzoeken, niet in de veroordeling’
Bo Coolsaet schuldig aan aanranding en verkrachting: ‘Hij misbruikte zijn positie om zijn lusten bot te vieren’
Ook tijdens het proces, dat in september van start ging, bleef De Laet weigeren de extra klachten die bij de advocaat van de verdediging tegen de uroloog binnenliepen, mee in beschouwing te nemen. Tot de Antwerpse rechter gisteren dus lijnrecht tegen De Laet in Coolsaet veroordeelde tot vier jaar cel, waarvan twee effectief. Dat de visie van het openbaar ministerie en die van de rechter zo ver uit elkaar liggen, is volgens experts “hoogst uitzonderlijk”. Meestal zijn ze het over de grote lijnen wel eens. Hier vroeg het parket zo nadrukkelijk de vrijspraak dat het bij momenten leek alsof Coolsaet een hand boven het hoofd werd gehouden.

Het goede aan het vonnis is dat het aantoont dat de magistratuur niet één pot nat is. In het verleden leek het al te vaak alsof de openbaar aanklager en de rechter deel uitmaakten van hetzelfde old boys network. In achterkamers werd bedisseld wie er schuldig was en wat de strafmaat moest zijn. Die tijd is voorbij. Een mondige rechter heeft hier diametraal tegen de redenering van het OM geoordeeld en het en passant nog een veeg uit de pan gegeven. Tegelijk toont de zaak Coolsaet aan dat er nog werk aan de winkel is wat betreft het behandelen van zedenzaken. In april publiceerde de Hoge Raad voor de Justitie (HRJ) nog een rapport waarin hij stelde dat “zulke zaken toch nog vaak geseponeerd worden” en dat er “maatregelen moeten komen opdat het woord van het vermeende slachtoffer even ernstig genomen wordt als het woord van de vermeende dader”. Koen Geens en co. weten wat hen te doen staat.