Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Paul Nollen
De stelling is helemaal niet dat men gedwongen zou zijn voltijds te werken. Men zou de vrijheid moeten hebben om te werken als men dat wenst en zoveel men wenst.
Dan is er het probleem wat ge als ge onder werken verstaat. Het is momenteel zo dat enkel werk in een bedrijf financieel vergoed wordt en economisch gewaardeerd wordt maar ander waardevol werk zoals de zorg voor het gezin helemaal niet.
Het begrip werken zou dus al zeker uitgebreid moeten worden en dan ben ik er van overtuigd dat heel wat mensen een zinvolle activiteit zullen vinden.
Want een zinvolle activiteit hebben is zeker even belangrijk dan de financiele zekerheid.
Dan is er het probleem van de "relatieve armoede" die veroorzaakt wordt door het verschil in welvaart. Hoe dan ook speelt dat een rol in de tevredenheid die ervaren wordt. Dat ge dat "onnodige goederen" noemt boven de absolute armoedegrens doet niet ter zake. Als iedereen TV kijkt zal ik dat denkelijk ook graag doen.
Een interssante studie over geluk en inkomen is te vinden op
http://www.fh-nuernberg.de/fileadmin...Ruckriegel.pdf
Wil niet zeggen dat dat de bijbel is maar eigenlijk streven we er toch allemaal naar (denk ik) om gelukkig te zijn en sommigen gunnen dat ook aan anderen 
Paul |
Je moet inderdaad de vrijheid hebben om te werken/niet te werken. Maar je kan toch niet de vrijheid eisen om op de kap van iemand anders te niksen. Dat noemen we slavernij.
Zorg voor je gezin heeft geen waarde voor anderen. Zorg voor klanten wel. Nogal wiedes dus dat je niet betaald wordt om voor je eigen kinderen te zorgen.
Het basisinkomen vernietigt werk door zowel productieven als niet-productieven te ontmoedigen om te produceren/investeren. Meer armoede (dan een systeem zonder herverdeling) is het enige logische gevolg.