Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door eno2
Je kan het zo uitleggen. Toch blijft het voor mij een beetje contra-intuïtief.
Het verschil tussen winst en verlies is te groot.
Als ik win, weet ik waar mijn winst zit: in mijn zakken....
Als ik verlies, weet ik niet waar mijn verloren geld naartoe gaat. Het verband met zij die juist gespeculeerd hebben is niet direct duidelijk. En in elk geval anoniem.
En daarbij: een zero sum voor wie? Voor de beurs als geheel? Aandelen die de helft uitzakken verliezen wel degelijk de helft van hun waarde....De winst gaat naar de shorters....Is dat de zero sum?
|
Een onbekendheid van bestemming maakt een reis niet onbestaande.
Zero sum, voor de markt.
Het geheel van de handel in Kanttekening: moesten de speculanten toch reeds potten hebben bezit, en verkopen tussen C zijn futures markt order en moment T, alzo de prijs doen dalende, en C dus een "meevaller" hebben bezorgd, een product of groep gerelateerde producten.
Het geheel, ook in de tijd.
Aandelen +30 door aankopen van entiteit A.
Aandelen +10=40 door aankopen van entiteit B.
Aandelen +10=50 door aankopen van entiteit C.
Aandelen +10=60 door aankopen van entiteit D.
Aandelen -30=30 door verkopen van entiteit A.
Winst entiteit A=30.
Winst D+C+B (minst naar meest)=-30.
30-30
Dat is de zero sum.
Winst louter door volgorde kopen / verkopen.
Winst, en verlies, een loutere verschuiving van eigendom.
Voor het geheel, is er geen meerwaarde.
De grootste sukkel was D.
En waarom de introductie van de term "shorter"?
Zeg gewoon "verkoper".
Net zoals de "longer" gewoon koper is.
Long en short, zijn eerder termen uit de termijn markt (futures).
Dat is echter een virtuele markt die dient om zich in te dekken tegen speculanten op de echte markt. "Hedging".
Om een voorbeeld te geven:
Stel entiteit C die voorziet dat hij tegen een moment T potten choco gaat nodig hebben om taartjes mee te maken, en met die taartjes een prijs/winst X beoogt, en dus zeker moet zijn van de kost van de potten choco op moment T.
Het is echter mogelijk dat mensen intussen, voor moment T, potten choco opkopen, en zo de prijs opdrijven tegen dat entiteit C moet kopen, alzo de door C de met de taartjes beoogde winst onderuit halende.
Wat doet entiteit C: hij bestelt direct, dus nu reeds, op de termijnmarkt van potten choco de hoeveelheid potten die hij nodig zal hebben.
Door deze bestelling ontstaat er een zogenaamde "termijnprijs voor moment X".
De termijnmarkt is zo ontworpen dat een verschil tussen termijn (forward) prijs en huidige (cash/spot) prijs risicoloos gratis geld oplevert. Simpelweg door het gelijktijdig nemen van een koop en verkoop positie, aflopende op moment X. Dit gemakkelijk geld lokt wat men noemt "arbitrage" uit, en op haar beurt doet die arbitrage de huidige prijs dan al reeds verhogen naar de termijnprijs, dus vooraleer moment X er is. De arbitrage doet zo haar eigen motief snel (want gratis geld) terug teniet.
En zo zet entiteit C de eventuele potten choco opkopers / prijs opdrijvers, een hak. Door de directe prijswijziging moeten ze nu al meer betalen. Als ze dan toch opkopen, en de prijs verder opdrijven, dan zal entiteit C op zijn termijnpositie hun extra geld ontvangen. C zal uiteindelijk, op moment T, dan wel meer betalen voor de potten die hij dan koopt, het geaccumuleerde geld op zijn termijnpositie zal precies dat extra bedrag zijn, zodat C zijn kost/winst uiteindelijk de door hem beoogde wordt.
De termijnpositie van C is dus eigenlijk een nep-order geweest. Een tijdelijke artificiele vraag, louter om anderen in de koopvolgorde/prijstrend voor te zijn.
Ook hierin zit zero sum, zijnde dat de chocopotten-speculanten minder potten kregen voor hun geld, en het teveel dat ze betaalden, in de zak van C terechtkwam.
De chocopotten speculanten kunnen de "sukkel" kant van de zero som ontwijken door te achterhalen dat C een termijnpositie bezit, en de huidige prijs dus een artificiele component bevat.
Of door te speculeren VOOR C de termijn order plaatst.
Natuurlijk, dat laatste vereist enige kennis van de noden van C, en ook van wanneer die er gaan zijn.