Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Paul Nollen
"Democratie" is een samengaan van verschillende elementen en voorwaarden. Zo kan een politiek systeem waar bv geen vrijheid van meningsuiting is nooit een democratie zijn, wat ook de andere elementen mogen zijn. Ook evolueert het begrip met de tijdsgeest. Het electoraal representatief systeem, dat wij hier nu kennen, is ingesteld tegen democratie maar was toch een hele vooruitgang tegenover een overheid aangesteld door erfrecht. En voor die tijd, waar de meeste mensen ongeletterd waren, zeker al een vooruitgang. Maar dat doet niets af van het feit dat het verkiezingssysteem een "electrale aristocratie" aan de macht brengt (letterlijk "het verkiezen van de beste voor de job"). Dat heeft niets met democratie te maken. Bernard Manin heeft dat mooi beschreven in "The principles of representative government". http://www.fflch.usp.br/dcp/assets/d...nin_Edital.pdf
Loting daarentegen, samen met het bindend referendum op volksinitiatief zijn elementen die "democratisch" zijn omdat het allebei instrumenten zijn die veel beter de wensen van een bevolking kunnen weergeven dan een "verkozen aristocratie". Het gebruik van het jury systeem in politieke beslissingen neemt dan ook vrij snel toe. Dikwijls nog in raadgevende instellingen (Oregon ) maar ook voor het nemen van beslissingen. En de resultaten blijken op veel meer aanvaarding te kunnen rekenen dan de beslissingen van politici. Natuurlijk moet er voor gewaakt worden dat er goede uitvoeringsmodalteiten zijn zodat de gelote burgers niet het slachtoffer worden van dezelfde manipulaties dan de verkozenen. http://www.participedia.net/en/metho...tiative-review
|
Zeer interessant dat je Bernard Manin's Principes du gouvernement représentatif vermeldt. Jaren geleden had ik al een paar keer naar zijn boek verwezen op dit forum. Ik heb nog les gevolgd van hem, een professor die het enthousiasme voor zijn vak goed kan overbrengen, erg aimabel met de studenten ook en een zeer scherpe analytische geest. Het enige element dat ik mis in het boek is een analyse van het schervengericht in de Atheense democratie, maar dat ligt aan het feit dat hij de werking van de "late" Atheense instellingen (vierde eeuw) als voorbeeld nam, toen het schervengericht al in onbruik was geraakt en "vervangen" door de graphe paranomon. De graphe paranomon behandelt hij wel uitvoerig. De doelstelling is gelijklopend: het volk beschermen tegen demagogen en het ontstaan van een groep professionele politici, een politieke klasse zoals we die in onze maatschappijen kennen, voorkomen.