Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door eno2
Voor wat de winst betreft en de methodes om die te behalen: dat zijn kapitalistische waarden ja. Iedereen weet dat de winst de hoofdbetrachting is.
|
Dat is niet een fundament van het kapitalisme, het is het fundament van het leven. Winnen en verliezen, overleven of dood gaan, doden of gedood worden. Van zodra je vrijheid toelaat, bekom je natuurlijk dat iedereen voor zijn eigen winnen gaat willen zorgen, en sommigen lukken daarin, en anderen lukken daar (dus) niet in. Het enige wat kapitalisme doet, is U een vorm van vrijheid geven waar die natuurlijke strijd kan gevoerd worden. Maar maak U geen illusies, in ELK systeem is er zulke strijd, want hij is inherent aan het bestaan zelf. De enige organisaties waar er geen strijd (lijkt te zijn) is tussen mensen, is daar waar die totaal gedomesticeerd zijn, maw, waar zij de strijd al verloren hebben en hun eigenheid kwijt zijn. Uw eigenheid is immers uw strijd. Als ge niet strijdt, is het omdat ge geen eigenheid meer hebt, of omdat de overwinning of het verlies geconsumeerd is. Dan zijt ge al dood, of gaat het niet lang meer duren. Sommigen verkiezen inderdaad een systeem waar ze nog niet dood zijn, maar binnenkort. Dat is rustiger, dat wel.
Citaat:
|
En de cumulatie is LEGAAL limietloos. De schadelijke gevolgen voor de commons worden hoofdzakelijk gemitigeerd door sociale revoluties en democratische wetgevingen en regulatie.
|
De wet zelf is een element van strijdvoeren, het is een wapen in de hand van "wetgevers" die zelf strijdende partijen zijn tegen de "onderdanen van de wet". Wat die dingen doen, is gewoon een meta-strijd invoeren, en het voor sommigen, die normaal verliezers hadden moeten zijn in een systeem, nu gemakkelijker maken om winnaars te zijn en omgekeerd. Het laat toe om sommigen gemakkelijker andere groepen te domesticeren. Maar het verandert niks aan de strijd als dusdanig, het verandert de machtsposities, de duur, en de manieren om winst te maken en verlies te lijden. Het is zoals een veranderende ecologische omgeving: het maakt dat sommigen, die voor de verandering zouden winnen, nu verliezen, en omgekeerd. Maar een maatschappij is een ecologisch systeem, de wetten ervan zijn evengoed een deel van dat ecologisch systeem, en een ecologisch systeem is een slagveld waar winnaars en verliezers zijn: winnen en verliezen, leven en doodgaan, doden en gedood worden, plezier hebben en lijden, is de essentie van een ecologisch systeem, en een mensenmaatschappij is niets anders.
Uiteindelijk laat het kapitalisme toe van die strijd op een zekere manier te leveren ; andere systemen laten dat op een andere manier toe ; de winnaars en verliezers zijn anders. Maar in elk geval is er strijd. Als er geen strijd meer is, is er geen leven.