Om de toekomstige 'juiste' zilverprijs te bepalen, het volgende:
http://en.wikipedia.org/wiki/Budget_Control_Act_of_2011
13/02/2012
http://www.huffingtonpost.com/2012/0...n_1253655.html
"In August, lawmakers agreed to raise the debt ceiling by $2.4 trillion ... The Super Committee reached no agreement, so the debt ceiling was only raised by $2.1 trillion."
Een verhoging van 2100 miljard dollar, in twee stappen: 900 en 1200.
http://blogs.wsj.com/washwire/2012/0...llion-ceiling/
Het nieuwe US Roverheids schuldplafond wordt dan 15194+1200=16394 miljard dollar
Wat bevestigd wordt door
http://crfb.org/blogs/debt-ceiling-watch-2012
Laten we nu de trend zoeken:
http://research.stlouisfed.org/fred2...&category_id=0
1 juli 2011 -> 14800 miljard dollar.
http://www.usatoday.com/news/washing...omy/52460208/1
8 january 2012 -> 15230 miljard dollar.
Dat is dus een groei van 430 miljard op 6 maanden tijd.
Het consumptieniveau van de VS Federale Staat was over deze periode een gemiddelde van 430/6=71,7 miljard dollar per maand.
En dan de maand van 'HELP HET IS ALLEMAAL OP!':
16394-14800=1594 miljard meer, beginnende van 1 juli 2011.
1594/71.7=22,2 maanden.
Dat betekent dat het schuldplafond, berekend op basis van de laatste 6 maanden, is bereikt begin juni 2013. Afhankelijk van of de economie het beter of slechter doet en/of ze meer of minder besparen op zichzelf, is dat later respectievelijk vroeger.
Dit toont ook nog iets anders: dat de heren fascisten hun doekjes voor het bloeden net groot genoeg maakten om het tot na de volgende US verkiezingen uit te zingen. Daarna kunnen ze weer 4 jaar onafgebroken hun goesting doen. Intussen zorgen hun Europese vrindjes voor het nieuwe geld.
De centrale planning is nu 40 maanden bezig dollars en euro's en britse ponden en japanese yen en chinese yuan bij te maken. Was het één land geweest, de betreffende munt was al in het hyperinflatieproces, daar mensen de verwaterde munteenheid inruilen voor buitenlandse.
Echter, nu is het een internationaal feestje zonder monetaire uitgangsdeuren.
Dus het kan langer worden gerekt. We gaan de geleidelijke aanvangsfase van hyperinflatie overslaan.
In 2008 kregen we een korte glimp te zien van de typische harde deflationaire "crunch" wanneer de geldstromen van de primaire betalingsketen tot stilstand dreigen te komen.
Eind vorig jaar was het bijna weer zover, tot een niveau van 30% onder 2008.
Zonder direct ingrijpen had het banksysteem net als toen in 2008 voor de zogenaamde "meltdown" gestaan. In 2008 waren de centrale planners verrast. Nu echter niet meer.
En dus creëerden zowel FED als ECB tientallen miljarden cash, als een lening van 23 tot 30 december aan het banksysteem, in een noodoperatie om de week te kunnen overbruggen naar de hierboven vermelde ECB operatie van 500 miljard euro 3-jaars leningen.
Ze kunnen elkaar in beide richtingen ondersteunen via de zogenaamde "currency swap lines" die in 2008 werden opgezet (tussen quasi alle centrale banken ter wereld) en later geoptimaliseerd, zodat elke node snel kan ingrijpen zodra ergens het de facto bankroet van systeem entiteiten dreigt ontdekt te worden met als potentieel gevolg een lawine bankruns die de situatie buiten hun controle zouden kunnen brengen.
En zo wordt de terminale banksysteempatient aan het levensdraadje gehouden.
In 2008 werd op harde wijze bewezen dat de economie niet meer kan produceren aan dezelfde prijzen. Stel dat er in Europa nog maar één iemand is die NIET in zijn luie zetel ligt. De centrale planners mogen dan nog 5000 triljoen euro's geven aan de rest van de bevolking, die ene werker zal nooit aan de vraag kunnen voldoen en de prijs van een brood zal evenredig opwaarts corrigeren.
De enige uitweg is dat de centrale planning de belastingsdruk verlaagt en dus een groot deel van haar slechte activiteiten stopt en de vrijgekomen productiemiddelen terug naar de prive sector laat vloeien. Maar zelfs in het vergevorderde Griekenland scenario deden ze nog steeds het omgekeerde: de belastingsdruk nog verhogen. Je mag dan nog beloven om 15000 ambtenaren te ontslaan, die vinden toch geen werk en moeten nog steeds leven en een brood kunnen kopen.
Het zal dus eindigen met scenario's als deze:
"Een student kocht ‘s morgens een brood alvorens de bus te nemen. De prijs van een busticket ’s avonds was 2 tot 3 keer hoger dan ’s morgens, maar je kon het altijd ruilen tegen een brood."
"Wat de slimmerik doet in het begin, doet de dommerik op het eind."