Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Paul Nollen
Met een basisinkomen hebt ge pas een echte vrije markt voor arbeid zonder dwang om een loon te aanvaarden dat ge onwaardig vind. Wat ge nu bespreekt is de klassieke "race to the bottom". Een slaven systeem waar uitbuiting de regel is.
|
Niet met een basisinkomen. Wel met een basisgarantie voor levensnoodzakelijke dingen: mijne fameuzen hangaar.
Want met een basisinkomen dat mij toelaat om bescheiden maar waardig te leven, ben ik content, en als 90% van de mensen dat is, dan mogen er 10% hun kas afdraaien om die 90% hun "waardig bestaan" op hun kosten laten te leveren, he. Op zulke manier dat als die 10% niet 10 keer meer dan het "basisinkomen" verdient, zij het ook voor bekeken zullen houden, want ze moeten dan werken (in tegenstelling tot hun 90% broeders en zusters) voor nog niet eens het dubbele. Waardoor uw 90%, 99% wordt en zo voort.
En als het basisinkomen mij niet toelaat om "waardig te bestaan" dan is uw doelstelling niet bereikt en gaat ge actie voeren voor een hoger basisinkomen, of dan is de race naar de bottom nog altijd mogelijk want dan gaat men zich toch verdringen om dat beetje "extra waardigheid" te bekomen door te werken.
Voer je een wettelijk minimum loon in, dan duw je mensen die best geholpen waren met een inkomen beneden dat minimum loon, nu de werkloosheid in.
Maw, uw voorstel heeft een inherente contradictie. Als het voor het gros van de mensen een "waardig bestaan" betekent op zulke wijze dat men vrij kan gaan negocieren om facultatief gaan te werken voor wat extra zakgeld (daar komt het immers op neer !) dan kan ik mij niet indenken dat veel mensen het gros van hun vrije tijd gaan verdoen met te werken. En dan zit ge in bovenstaande situatie.
En in de mate dat je een serieuze fractie van de mensen wilt aanzetten om te werken, kan het basisinkomen niet voor een "waardig bestaan" zorgen dat die aanzet teniet zou doen.
Als trouwens het criterium voor een "waardig bestaan" een flinke fractie zou zijn van het hoogste deciel inkomens dan is het afglijden naar de 90% gepamperde maatschappij niet te vermijden.
Niemand zal het tolereren om op zijn inspanningen 90% van de anderen te onderhouden. Zolang er vrijere landen zijn zullen die mensen daarnaar uitwijken, oftewel zich ook installeren in het pamperdom. Anderman's geld is dan op, het sociale paradijs valt dan op zijn bek, en dan zit er niks anders op dan "gemeenschapsdienst" gaan te eisen van al die gepamperden, en Soviet Unie II is in de maak.