[De Brabander]

In elk geval is de N-VA tegen de toetreding van Turkije tot de E.U.:

Europa en Turkije: doorbreek de patstelling
klok 20 oktober 2011

De Europese toetredingsonderhandelingen met Turkije zitten ernstig in het slop. Europees Commissaris Stefan Füle kon vorige week niet anders dan dit feit ootmoedig toegeven bij de voorstelling van het jaarlijks voortgangsrapport. Nu Turkije ook meer zijn vizier op het Midden-Oosten richt, is het tijd voor fundamentele keuzes. Europa moet een punt zetten achter het welles-nietes-spelletje met Ankara.

Niet dat er geen positieve ontwikkelingen te melden zijn over het afgelopen jaar. De rol van het Turks leger is ingedijkt, onderzoek en ontwikkeling gaan vooruit, het vrij goederenverkeer met de EU gaat in stijgende lijn, en zelfs op taalkundig-cultureel vlak worden mondjesmaat hervormingen doorgevoerd, ook al vinden Koerdische autonomisten dit niet voldoende.

Bovenal doet Turkije het met een groei van zo'n 9% ronduit goed op economisch vlak. De werkloosheid gaat (lichtjes) achteruit en regionale economische verschillen in het land worden langzaam kleiner. Maar ondanks de vooruitgang blijft de participatie van vrouwen aan de economie erg laag en wordt de sociale wetgeving niet in voldoende snelle mate aangepast aan de nieuwe economische toestand.

Commissaris Füle gaf toe dat de onderhandelingen het afgelopen jaar zijn stilgevallen en er geen enkel bijkomend hoofdstuk kon worden aangesneden. Sinds de start van de gesprekken in 2005 zijn er slechts 13 van de 35 hoofdstukken geopend. Europa besloot zelfs geen enkel hoofdstuk meer te openen waarin de Cypriotische kwestie een rol speelt zolang het land aan de Bosporus zijn grenzen voor Cyprus blijft afsluiten. Erger nog, Ankara heeft er al mee gedreigd de relaties met de EU compleet te bevriezen als Cyprus in juli volgend jaar de Europese voorzittershamer overneemt. De regering Erdogan matigt zich nu ook al aan interne EU-regels naar eigen goeddunken te interpreteren zonder lid te zijn van de Europese club.

Fundamentele rechten

Cyprus is één probleem. Veel grotere obstakels dan het eiland in de Middellandse Zee zijn er op politiek vlak met de miskenning van fundamentele rechten en vrijheden. De ondermaatse rechten voor vrouwen, het gebrek aan vrijheid van religie, de miskenning van kinderrechten, de zwakke procedurele waarborgen in de rechtsgang, de bedroevende arbeidsrechten: de kritiek klinkt ondertussen bekend in de oren. Dit jaar werd de Europese kritiek vooral gefocust op het gebrek aan vrijheid van meningsuiting en persvrijheid. Meer journalisten zitten in de Turkse cel dan eender waar in de wereld. Honderden andere schrijvers moeten zich voor de rechter verantwoorden voor het ondermijnen van de Turkse identiteit of voor 'steun' aan 'het terrorisme', daar waar ze in feite niets anders doen dan het verkondigen van politieke ideeën in geschrift en woord.

De Turkse burger is vragende partij voor meer democratie, maar ook de minderheden willen een nieuw Turkije waarin hun rechten worden gerespecteerd. Er is geen vooruitgang geboekt in het vinden van een oplossing voor de Koerdische kwestie. De situatie is integendeel nog verslechterd. De totstandkoming van een volledig nieuwe en inclusieve grondwet met eerbiediging van de rechten van alle minderheden in Turkije en een urgente hervorming van het Turks strafrecht en de antiterreurwetgeving is absoluut noodzakelijk.

De arrestaties, vervolging en berechting van zo'n 3000 Koerdische politici en activisten in het afgelopen jaar, die de laatste maanden en weken overigens alleen nog maar in intensiteit zijn toegenomen, maken de patstelling enkel maar erger. Vorige week nog werd er in totaal 150 jaar gevangenis geëist tegen drie vrouwelijke Koerdische leden van het Turks parlement. Culturele rechten, met de volwaardige erkenning van het Koerdisch in de politiek, het onderwijs of de administratie, blijven voor premier Erdogan en zijn AKP uit den boze. De recente opflakkeringen tussen de Koerden en het Turkse leger zijn daar zeker niet vreemd aan. Vergelding is niet het antwoord, er zijn structurele oplossingen nodig via politieke dialoog en erkenning van de Koerdische kwestie.

Op elkaar uitgekeken

Het mandaat van de Europese Commissie om de toetredingsonderhandelingen met Turkije voort te zetten, is momenteel uitgehold. Als de EU haar geloofwaardigheid in het Turkse dossier niet volledig wenst kwijt te spelen, moet ze integendeel de realiteit onder ogen zien. De EU en Turkije zijn op elkaar uitgekeken, maar geen van beide durft dat toe te geven. In plaats van tijd te verliezen met oeverloze discussies zouden beide beter nadenken over een eervol alternatief.

Turkije is een land met veel potentieel. De hoop op hervormingen is gevestigd op het middenveld, op de Turkse burgers. Velen van hen kijken naar het Midden-Oosten. Daar ligt de toekomst van Turkije als voortrekker in het creëren van een nieuwe dynamiek. Bevrijd van frustraties over Europa zou Turkije kunnen uitgroeien tot een ‘welwillende avantgardist’ van het Midden-Oosten, terwijl Europa er een sterke regionale bondgenoot zou bijwinnen.
Auteur(s):

Frieda Brepoels, Europees parlementslid

Contactinfo:


[email protected]
Thema('s):

Europa