Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Piero
De leer van Paulus op basis van zijn epistels. De opstanding van Jezus, de opstanding der doden, openbaring, een hemelse roeping en geen aards koninkrijk van David, het paasmaal met het nieuwe verbond, afschaffing van Joodse tradities en spijswetten, besnijdenis, geen onderscheid tussen Jood en Griek. zedelijkheid, genezingen, spreken in talen, ondergeschikte rol van de vrouw.
Ik denk niet dat de geschriften van Justinus zonder interpolaties en vervalsingen zijn. Het onderstaande is te mooi om waar te zijn. Een didactisch verhaal volkomen misplaatst in een tweede ! apologie.
Wij noemen dit eten Eucharistie [Eucharistie betekent dankzegging]; en niemand mag eraan deelnemen, behalve hij die gelooft dat onze leer waar is en die gewassen is in het wassen dat ter kwijtschelding van de zonden en ter wedergeboorte dient [het?*doopsel], en die daardoor leeft zoals Christus heeft bevolen. Want niet als gewoon brood of gewone drank ontvangen wij deze [het brood en de wijn]; maar net als Jezus Christus onze Heer, die vlees is geworden door het Woord van God, zowel vlees en bloed had voor ons heil, zo ook zijn wij onderwezen dat het eten dat gezegend wordt door het gebed van Zijn woord, en waardoor ons bloed en vlees wordt gevoed door de verandering, zowel het vlees als het bloed van die vleesgeworden Jezus is.[1] Onbestaanbaar. |
Dat Justinus de didactische toer opging als christelijke apologeet is boven elke twijfel verheven. Dat hij door zijn fanatieke ijver zich liet misleiden en dwaasheden uitkraamde , staat eveneens vast. Een paar voorbeelden.
*
Zo zwoer Justinus heel erg bij het Oude Testament (over het Nieuwe Testament horen we hem zo goed als niet...) om zijn Jezus-verhaal te ondersteunen. Meer bepaald bij de Septuagint. Hij ging daar zover in dat hij ervan overtuigd was dat Plato, ja zelfs Homeros, zich lieten inspireren door dit Oude Testament.
**
Justinus leefde ook in een tijd waar het geloof aan wonderbaarlijke gebeurtenissen inherent was. Justinus initeert zelfs fabelachtige verhalen en laat die doorgaan als waar. Zo geloofde hij het verhaal in Deuteronomium dat stelde dat tijdens de 40-jarige tocht van de Hebreeërs door de woestijn bij hen niet alleen , ‘
de riemen van de sandalen nooit scheurden, noch versleten', zoals in Deuteronomium
(1) staat, maar '
dat de kleren van de kinderen meegroeiden met de kinderen', zo voegt hij er aan toe.
Zo laat Justinus Jaweh zeggen:
Again, when you desired flesh, so vast a quantity of quails was given you, that they could not be told; for whom also water gushed from the rock; and a cloud followed you for a shade from heat, and covering from cold, declaring the manner and signification of another and new heaven; the latchets of your shoes did not break, and your shoes waxed not old, and your garments wore not away, but even those of the children grew along with them.”
(Dial, c. Tr, Hoofdstuk 131)
***
Maar Justinus wil ook objectief zijn, zo verklaart hij stellig. En daarom gaat hij ook speuren in heidense boeken naar sporen van Jezus. Meer bepaald in de heilige boeken van de Sybille. Sybillijnse boeken waarin hij meent informatie gevonden te hebben over Jezus en zijn komst. In zijn bezieling als christelijke apologeet is hij er zelfs van overtuigd christelijke ideeën en dito doctrine te ontwaren in de werken van Orfeus en Sophocles...
****
In het vinden van de historische waarheid is Justinus trouwens niet zo sterk. Zo meent hij dat in Rome op een eilandje aan de Tiber het standbeeld stond ter ere van de gnostieker en 'ketter' Simon Magus. Immers , zo stelt hij , de inscriptie onder het standbeeld vermeldde:
"Simoni Sanco Dei Fidio Sacrum." Er kon volgens Justinus geen twijfel over bestaan dat de ketter Simon Magus een groot aanzien bezat in Rome. Alleen sloeg Justinus de bal goed mis: de inscriptie doelde helemaal niet op de magiër Simon, maar op Sancus ,een Sabijnse god.
Besluit.
Al die kerkvaders toch met de nodige korrel zout nemen.
______________________
(1)
Deut, 29,5.
"Veertig jaar heb Ik u door de woestijn laten trekken; de kleren aan uw lijf zijn niet versleten en ook de sandalen aan uw voeten niet."
Deut, 8,4 )
"De kleren aan uw lijf zijn niet versleten en uw voeten zijn niet gezwollen, al die veertig jaren".