Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door fox
Voor je 25-30 moet je niet beginnen aan kinderen en huizen. Na je 40ste mag je die kinderen ook laten varen. Dus ja het is nogal logisch dat dergelijke zaken in die tijdspanne gebeuren. Het heeft op zich weinig met het financiele te maken, maar eerder met tijdsdruk.
|
Voor een hypotheek is er ook tijdsdruk.
Ik ben omringd door een hoop net afgestudeerden die op hun 23ste op de arbeidsmarkt terecht komen.
Ze willen niet eindeloos bij pa en ma blijven wonen, dus sparen ze binnen enkele jaren 50-60 duizend euro bij elkaar. 30 als onderpand voor de hypotheek met hun partner, en de rest is om wat marge te hebben.
Als je op je 25ste niet je levenspartner hebt gevonden zitten veel mensen met een perspectief van "Ik ga een sukkelaar worden".
Ze schrijven zich in op dating sites, want "als ik nog lang wacht ga ik nooit nog iemand vinden". Vrouwen hebben meestal een kinderwens maar willen er na hun 35 niet meer aan beginnen. Dus wie de vriend ook is als ze 25-30 zijn.. Kinderen maken is blijkbaar belangrijker dan de relatie zelf, want de klok tikt.
Ik ken een aantal laaggeschoolden die nooit een lief hebben gehad. Zodra ze het huis uit zijn hebben ze moeite om rekeningen te betalen en krijgen ze geen lening bij de bank. Eindeloos huren is geld weggooien, en naar het ouderlijk huis willen/kunnen ze niet. Binnen 2 jaar vinden alle eenzaten ineens de prins(es) op het witte paard om de rekeningen te delen en een huis te kunnen kopen.
Mijn leven is voorlopig anders. Ik ben er voorlopig content mee maar ik ga geen leningen aan (goedkoop huren op een ander continent). Het punt is dat ik er niks mee opbouw en dat er externe druk is om een hypotheekslaafje te worden in eigen land.