Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Zucht
Ook dat is een vereenvoudiging. Tegen de tijd van de invallen van de Franken moet ook in Noord Gallië de samenleving redelijk sterk geromaniseerd geweest zijn. Maar tijdens de crisis in het Romeinse Rijk in de tweede helft van de derde eeuw gebeurt er iets opmerkelijks. De dorpjes op het platteland in de laaggelegen delen van België en Frankrijk worden verlaten. Geen spoor van invallen echter. Na 250 trekken heel wat mensen gewoon weg. Lees er de verslagen van opgravingen maar eens op na. Bijna overal is er een cutoff datum voor het einde van de derde eeuw.
Waarom dat gebeurde is nog een raadsel, maar enkele hypothesen daarvoor zijn:
1. Door de grote bloei en groei van het platteland tijdens de "Pax Romana" en begin 3de eeuw waren de gronden in onze streek uitgeput geraakt tegen het einde van die eeuw.
2. De crisis in het rijk (afscheuring van het Gallisch rijk) en de veranderingen onder de soldatenkeizers maakte de streek langs de grens meer zelfbedruipend, en minder afhankelijk van goederen uit het binnenland, waardoor die het moeilijk kregen.
3. Klimaatverandering. Rond 250 begint de zeespiegel te stijgen. (Duinkerke II trangressie) met overstromingen en stormen tot gevolg die leven in rivierrijke laaggelegen gebieden moeilijk maken.
Als al die 3 fenomenen zich tegelijkertijd voordoen kunnen de gevolgen uiteraard dramatisch zijn voor inwoners.
Dat betekent dan ook dat de Franken in het noorden in een zeer dun bevolkt gebied terecht kwamen en hun eigen taal en cultuur gemakkelijk konden behouden, vergeleken met de meer zuidelijk gelegen gebieden die minder onder de 3de eeuwse crisis hadden geleden en een dichtere geromaniseerde bevolking hadden.
|
Hetgeen u stelt is een veralgemening. Uw redenering zou zeker kunnen opgaan voor de gebieden aan de kust en zelfs voor streken wat verder land inwaarts. Maar diep in het Belgische binnenland in gaat die redenering niet zo op.
(Uitputting van de gronden? Transgressie ?)