Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door Hoofdstraat
Met services is die interne markt vlug voldaan want er is immers geen fysiek tekort of stock, idem voor luxe producten waarbij je vlug een interne bovengrens hebt. Dit in tegenstelling tot de import van landbouw die een vaste bovengrens heeft vanwege de bevolkingsaantallen.
Bij de EU onderhandelingen met externen hebben ze vooral oog op EU problemen en dat is voedseloverschot, de UK zit er dan altijd voor buck z'n kloten bij en ziet zich niet vertegenwoordigd.
|
Ge spreekt uzelf hier tegen. Als de EU een probleem heeft met voedsel overschot, hoe kan het dan dat de UK moet gaan bedelen voor voedsel BUITEN de EU ?
Dat houdt dus geen steek. Het is onmogelijk dat ge binnen een eengemaakte markt, aan de ene kant een overaanbod zou hebben, en aan de andere kant een tekort van hetzelfde.
Het is dus onmogelijk dat de EU het de UK lastig zou maken om voedsel te importeren, als de EU er zelf teveel aan heeft, he. De UK moest dan eerst maar op de interne markt kopen.
De EU politiek (en we zien hier nu het enorme belang van) op landbouwvlak is altijd geweest om trachten zelf-voorzienend te zijn in deze strategische sector, door handelsbarrieres hiervoor op te richten. Dat maakt dat men dus dure eigen landbouw verkiest boven goedkoop voedsel van elders, omdat men voedsel als te strategisch vindt om af te hangen van derden. Immers is het politiek altijd delikaat om uw volk uit te hongeren. Uw volk minder van iphones voorzien is minder erg dan het uithongeren.
Men kon dat economisch dom vinden, omdat het tenslotte toch op het eerste gezicht eigenaardig is om uzelf miserie aan te doen om voedsel duur te maken, terwijl het goeiekoop op de wereldmarkt voor het grijpen ligt. Bovendien was het gemeen naar ontwikkelingslanden toe, die graag hun goeiekope landbouwwaren aan de EU zouden verkopen, en tarieven op hun dak krijgen.
Maar nu zien we daar het nut van in: je kan de EU niet uithongeren van buitenaf. De UK wel. Denken dat "uitgehongerd worden" een machtspositie is om te negocieren is toch wel bijzonder dom.