[@lpha]

Oorspronkelijk geplaatst door TomB

Interresten op kapitalen worden afgeschaft en vervangen door een eenmalige vergoeding. Dit gaat inflatie tegen en ongeoorloofde verrijking van kapitaalkrachtigen zonder wezenlijke tegenprestatie aan de maatschappij ten koste van minder fortuinlijken.
Hiervan zie ik de logica niet. Inflatie wordt niet enkel gecreeerd door interesten. Interesten zijn echter wel de bescherming van de kleine man tegen inflatie.

Ik meende dat ten tijde van de goudstandaard er nauwelijks inflatie was.
Ik ga wel akkoord met een interest die net zo hoog is als de inflatie, om dus verlies aan vermogen te compenseren.
Anderzijds moet de monetaire politiek er op gericht zijn om inflatie te vermijden, zoniet te beperken.

De commerciele banken fungeren enkel als doorgeefluik en worden vergoed per prestatie.
http://nesara.org/bill/index.htm
Dat vind ik een zeer goed idee, maar wat doe je met het huidig opgebouwde kapitaal? Verdelen onder de aandeelhouders zodat het bij personen en bedrijven land? Dan creeer je honderden Microsofts voor wie het beheer van eigen kapitaal belangrijker wordt dan de zakenactiviteiten. Ook verwacht ik dan een reeks failissementen voor zwaar geleverde (gehefboomde? Enfin, ik bedoel met hoge passiva/eigen kapitaal) bedrijven.

Dat is natuurlijk een moeilijk probleem waar ik nog niet uit ben.
Voorstellen zijn altijd welkom

Alle openbare diensten en alle nutsvoorzieningen die iedere burger aanbelangen worden eveneens georganiseerd door de staat.
Waarom?

Omdat de privatiseringsgolf in oa engeland heeft aangetoont dat privebedrijven naar het hoogste rendement streven en de dienstverlening in minder rendabele streken afbouwen. Iedereen heeft de zelfde rechten.
Ik vind dat de burger moet kunnen bepalen wat hij wenst en hoeveel hij wil betalen voor een openbare dienstverlening. Dat de privésector dat beter en/of goedkoper zou doen is een fixie.

Alle aspecten van de staat worden democratisch beheerd om de goede werking te waarborgen en misbruiken te voorkomen.

De economie berust op het vrijemarkt principe doch met ingebouwde garanties voor een eerlijke concurrentie en volledige tewerkstelling voor de burgers die wensen als werknemer te werken.
Er moeten inderdaad meer garanties komen voor eerlijke concurrentie en ik wil eraan toevoegen meer garanties tegen monopolisme in het specifiek. Een garantie voor volledige tewerkstelling gaat dat hele principe dan weer verkrachten, je spreekt jezelf tegen in die zin.

Die monopolisering is idd het grootste kwaad, ben ik het roerend mee eens.
Maar ik zie niet waarom demonopolisering een negatief effect zou hebben op de tewerkstelling. Ik denk het tegengestelde.
Bv: Indien een grote supermarkt met 50 werknemers in een gemeente verdwijnt komt er ruimte op de plaatselijke markt voor tal van kleine zelfstandige voedingszaken die nu weggeconcureerd werden. Het doet een veelvoud aan nieuwe arbeidsplaatsen onstaan. Elke zelfstandige is iemand minder op de arbeidsmarkt + een slager heeft ook personeel nodig.

Accumulatie van kapitaal in de meest competente handen is nodig om de steeds duurder wordende investeringen voor steeds complexere technologie te betalen, je kan daar niet rond. Die ongelijkheid moet bestaan tenzij je productiemiddelen wil gaan poolen vanuit de staat, en dan begin je weer te flirten met de totalitaire gedachte. We willen blijkbaar hetzelfde, maar onze treshold ligt anders, ik vind dat er in Belgie al veel te veel garanties zijn voor het "overleven" van de zwakkere van de maatschappij en zou die graag wat afbouwen ten voordele van al de anderen.

Je hebt gelijk wanneer het de productie van hoogtechnologische producten betreft.
Maar om worsten te produceren is geen kapitaal concentratie nodig.
Dat kunnen ambachtelijke bedrijven net zo goed of beter. Al was het maar om de verscheidenheid.
Ik wil eigelijk naar een schaalverkleining, zeker wanneer deze producten voor de binnenlandse markt bestemd zijn.
Schaalvergroting leidt tot overproductie en verlies aan werkplaatsen. En mondt uit in monopolisering.

Als je met "te veel garanties voor het overleven van de zwakkere" subsidies aan bedrijven in nood bedoelt, geef ik je gelijk.
Dat is ook een concurrentie vervalsing.

Het neo-liberaal model heeft ook zijn beste tijd gehad vrees ik. Japan kampt reeds 12 jaar met een depressie, zuid-oost Azie 5 jaar. In de VS is volgens sommigen ( al wordt het tegen gesproken door de Bush administration) ook reeds een depressiebegonnen. Gevreest wordt dat wel eens zeer lang zou kunnen duren (zie Japan). Dit blijft natuurlijk niet zonder gevolgen voor de rest van de wereld. http://www.globalpolicy.org/socecon/...06threaten.htm
Dat is echter niet het kapitalistische sprookje. Dat is het gevolg van tegengestelde maatregelen

Mogelijk. Blijft de vraag zijn die maatregelen bewust genomen of is het onkunde? (Ik zit steeds met de Bilderbergers in mijn hoofd )

Zou het ook niet kunnen zijn dat de westerse markt verzadigd is, de bedrijven overcapasiteit hebben en het westen dringend nood heeft aan nieuwe groeimarkten. Hetzij door nieuwe producten, hetzij door nieuwe afzetmarkten zoals China?