[MIS]

@Satiper

Hier ga je er van uit dat er echte en onechte economen bestaan. Mensen die de waarheid in pacht hebben en anderen.

‘Echt’ en ‘onecht’ zijn te begrijpen binnen de context waarin ze gebruikt worden waarmee verwezen wordt naar de verschillende perceptieniveaus die men kan onderscheiden. Naarmate een bewustzijnsproces zich voltrekt zal een ruimere visie ontstaan waardoor ‘echt‘ en ‘onecht’ kan vertaald worden als het verschil tussen etnocentrisch (protectionisme) en wereldcentrisch. Aangezien economie naar z’n aard een mondiaal systeem betreft sluit een wereldcentrische visie nauwer hierbij aan en derhalve ‘echter’, begrijp je ? Dit alles is ‘simpele’ wetenschap zoals ook bestudeerd. Als we dit niet begrijpen of aandacht geven, zal dit onze maatschappij blijven teisteren tot er een manier gevonden wordt dit alles te integreren in onze manier van handelen. Wat correct lijkt te zijn in het ene perceptieveld is niet langer correct volgens het andere. Als bewustzijnscampagnes (bvb langer werken omwille van een financieel pensioenprobleem) indruisen tegen deze normale bewustzijnsontwikkeling geeft dit een verhoogde spanning omwille van de simpele en nuchtere vastelling dat het tegennatuurlijk is, dat is regressie. Een regressie die zich dan uit in onze maatschappij door de frustratie die wordt opgehoopt en zodoende tot een hoogtepunt gedreven wordt. Kan allemaal begrepen worden binnen hetzelfde model waarvan sprake (meerbepaald linksboven wanneer bekeken vanuit het individu).

Speculatie heeft effect, maar slechts marginaal, dat is wat ik zeg, is iets anders dan geen effect. Je hebt wel gelijk dat de inspanningen van de mensheid niet optimaal bijdragen aan het geluk van de mensheid. Er gaat maw veel menselijke arbeid/inzet/energie verloren aan het bekomen van resultaten die geen nut hebben voor het geheel, maar er eerder afbreuk aan doen.

Volledig mee eens, ik denk alleen dat je één en ander onderschat wat betreft de draagwijdte van die speculatie. Misschien is nuancering hier aan de orde. In wat we volgens de chaostheoretici de accumulatieperiode (of tenminste in de overgang vanuit de activeringsfase) noemen heeft speculatie in de zin zoals we het doorgaans kennen zeer zeker een positief effect. Echter, naarmate dit proces vordert kan dat wat ooit goed was ook z’n pathologische vorm aannemen en bijzonder destructief worden door de verstarring waarin het resulteert. Als ik je zinsnede lees en vanuit deze perceptie bekeken lijkt je me hiernaar te verwijzen. Anders gezegd, wanneer we kennis nemen van de verschillende perceptieniveaus zien we ook de relationele verbindingen (zoals je ook eerder mooi aangaf). Aangezien we maatschappelijk dergelijk studiewerk niet erkennen, raken we dus in een negatieve spiraal. België barst als een uiting hiervan.

Volgens de huidige gedachtengang moeten er steeds meer mensen bijkomen om de pensioenen betaalbaar te houden. Dat is althans hetgeen ik vaak lees. Dat lijkt me idd een volledig verkeerde benadering. Ik denk dat jij echter een ander euvel ziet ?

Als je zegt ‘betaalbaar’ zeg je ook ‘monetair systeem’, zo lijkt me. Wanneer we het monetaire systeem bekijken is er geen enkele reden om aan te nemen dat er überhaupt een pensioenprobleem is. Daarom ook dat hier een psychische knoop te vinden is en om dat te begrijpen is het inderdaad raadzaam (zoals je ergens wel aangeeft) om onze gedachtegang in vraag te stellen. Anders gezegd, uiteindelijk moeten er helemaal geen mensen bijkomen op voorwaarde dat economie als een mondiaal systeem begrepen wordt. Maar ook hier zal samenwerking noodzakelijk zijn, steeds datzelfde wat om niet onbegrijpelijk redenen ontbreekt. Vandaar ook de verwijzing naar positieve attractors die ons denken in positieve zin kunnen stemmen.

Juist, maar moeilijker omdat het tegen de menselijke natuur ingaat. De menselijke natuur wil steeds meer comfort en luxe. Het is de menselijke natuur die ons heeft gebracht waar we nu staan. Ik ben akkoord met jou dat onze afdruk te groot is, maar ik ben eveneens overtuigd dat het overtuigen van mensen om hun afdruk te verkleinen nog moeilijker zal zijn dan hun te overtuigen om zich minder voort te planten. Ik kies dan liever te pleiten voor hetgeen in mijn ogen nog enigszins haalbaar is.

Het verkleinen van die afdruk wordt mi vervormd begrepen door de maatschappelijke norm die enkel winst predikt. Wanneer winst enkel in monetaire zin begrepen wordt zal overconsumptie gestimuleerd worden. Ook hier weer die psychische knoop en het onbegrip omtrent economie (en leven). Neem de overconsumptie weg volgens een duurzame economie en het verhaal wordt totaal anders, het wordt zelfs een verhaal dat we ons nu maar amper kunnen inbeelden. Zo is er bvb het absurde idee dat inkrimpen ook een verlies aan luxe zou betekenen, dat is mi helemaal niet zo. Als we hierover ernstig nadenken kan zelfs het tegenovergestelde gerealiseerd worden maar dat zal men vanuit het determinisme dat onze maatschappij rijk is als ‘onrealistisch’ willen labelen. Paradoxaal genoeg is de verdere destructie van onze leefwereld (inclusief het menszijn) wel realistisch, zo blijkt. Hoe deze dynamiek werkt kunnen we nalezen, ook dat kan maar blijkbaar kost dat teveel moeite om aandacht te geven, bizar dus.

Ik ben akkoord dat er blijkbaar een onvermogen (verstarring?) is bij de mensheid om de ware oorzaken te zien die aan de basis liggen van het grootste deel van onze huidige problemen.

We kunnen er 1000 boeken over schrijven maar zolang deze verstarring niet maatschappelijk erkend wordt door onze eigen politiekers, zal nog slechts een oeverloze reeks vergaderingen ons lot zijn. Als we het wel erkennen in een sfeer van milde overreding, kunnen we progressie maken. Ik kan derhalve slechts blij zijn je bericht te lezen, ik deel je mening. Maar pas op, het verzet tegen deze bewustwording (als ware het een onbewust schuldbesef dat zichzelf niet wil laten ontmaskeren) zal ook de nodige spanning opleveren. Paradoxaal of niet, ook dat is dan als ‘normaal’ te noemen binnen hetzelfde proces waarvan sprake. Vooralsnog jammer maar alsof er geen boek geschreven werd buldert de trein gewoon verder.