Los bericht bekijken
Oud 29 maart 2008, 03:57   #54
Sickboy
Lokaal Raadslid
 
Sickboy's schermafbeelding
 
Geregistreerd: 28 oktober 2007
Locatie: Land van Waas
Berichten: 330
Standaard

Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door MIS Bekijk bericht
Gedurende verscheidene decennia na de Tweede Wereldoorlog (1940-1945) was het keynesiaanse model van de kapitalistische economie, gebaseerd op een sociaal contract tussen kapitaal en arbeid en de fijnafstemming van de industriële cycli van een nationale economie via gecentraliseerde maatregelen – verhoging of verlaging van rentetarieven (het open of dichtdraaien van de 'geldkraan'), van de belastingen enzovoort – opmerkelijk succesvol. Het bracht de meeste landen met een gemengde markteconomie zowel economische welvaart als maatschappelijke stabiliteit. In de jaren zeventig werden echter de conceptuele grenzen van dit model bereikt.

De keynesiaanse econoom concentreerde zich op de binnenlandse economie, met voorbijgaan aan internationale economische afspraken en een snel groeiend wereldomspannend economisch netwerk, hij negeerde bovendien de immense macht van de multinationals die zich als hoofdfactoren in de wereldeconomie hadden ontpopt, en, last but not least, sloot hij de ogen voor de ecologische en sociale rol die voor economische activiteiten moet worden betaald. Dit doen de meeste economen nog steeds. Toen de geïndustrialiseerde wereld in de jaren zeventig door een oliecrisis werd getroffen, in combinatie met een op hol geslagen inflatie en grootscheepse werkloosheid, bleek in welke impasse de keynesiaanse economie was komen te verkeren.

De westerse overheden en commerciële organisaties reageerden op die crisis door een begin te maken met een pijnlijk kapitalistisch herstructureringsproces, terwijl zich ook in de toenmalige Sovjet Unie een soortgelijk (uiteindelijk mislukt) herstructureringsproces voltrok – Gorbatsjov's Perestrojka. Bij het kapitalistische herstructureringsproces draaide het om een geleidelijke ontmanteling van het sociale contract tussen kapitaal en arbeid, de deregulering en liberalisering van de financiële markten en kapitaalstromen, en tal van organisatorische veranderingen, bedoeld om het bedrijfsleven slagvaardiger te maken en de sociale aanpassing aan de nieuwe realiteiten te bevorderen. Het proces voltrok zich op pragmatische wijze op basis van vallen en opstaan en had sterk uiteenlopende gevolgen voor de verschillende landen in de wereld,van de rampzalige gevolgen van de 'reagonomics' in de Verenigde Staten en de weerstand tegen de ontmanteling van de West Europese welvaartstaat tot en met de geslaagde Japanse mix van spitstechnologie, concurrentie en coöperatie. Uiteindelijk legde de kapitalistische herstructurering de landen van de zich aftekenende wereldeconomie een gemeenschappelijke economische discipline op, onder druk van de nationale centrale banken en het Internationaal Monetair Fonds (IMF).

Al deze maatregelen werden mogelijk gemaakt door de nieuwe informatie- en communicatietechnologie, die investeerders in staat stelde vrijwel ogenblikkelijk kapitaal over te hevelen, van het ene segment van een economie naar het andere, of van een land naar een ander land. Ook maakte de ICT-revolutie het mogelijk de enorme complexiteit die het gevolg was van razendsnelle deregulering en het ontstaan van nieuwe (ingenieuze) financiële producten en hun derivaten, zoals aandelenopties, te managen. In laatste instantie droeg de ICT-revolutie veel bij aan de geboorte van een nieuwe wereldeconomie – een verjongd, soepeler en enorm uitgebreid kapitalisme.

Zoals Castells benadrukt, verschilt dit nieuwe kapitalisme fundamenteel van het kapitalisme dat gedurende de Industriële Revolutie was ontstaan, of van de vorm die dat na de Tweede Wereldoorlog had aangenomen. Het mondiale kapitalisme wordt gekenmerkt door drie fundamentele hoedanigheden … 1) wereldomspannende economische kernactiviteiten 2) innovatie, kennisgenerering en informatieverwerking en 3) een structuur die in hoge mate wordt bepaald door netwerken van geldstromen.
Mooi samengevat.
Maar als je de huidige wereldeconomie bekijkt als een bedrijf,wat zou dan de doelstelling moeten zijn van dat bedrijf?

In de huidige constellatie zou ik zeggen: de raad van bestuur rijk maken.

Maar staat het economisch bestel ten dienste van de mensen of omgekeerd?
__________________
"They've got us surrounded again...The poor bastards"

Laatst gewijzigd door Sickboy : 29 maart 2008 om 03:58.
Sickboy is offline   Met citaat antwoorden