[Desiderius]

Percy, ik blijf je geduld in deze ideologische peutertuin bewonderen.

De ene helft is te lui om z'n hersens even te laten werken en een snedige analyse te maken. Vindt het véél leuker om vergeelde boekskes te doorbladeren en voort te broderen op een gedachtengoed dat allang z'n failliet bewezen heeft. (en meer dan eens zelfs)

En de andere helft... nouja... Wat zullen we zeggen? Recht voor de raap? Die andere helft is te stom om hooi te vreten. (op z'n schoon Vloms gezegd) Dat zit maar te zeiken over 'liberalisme', maar weet begot niet waar ie het over heeft. In die hoek vind je ook het zooi losers die vrezen dat ze zonder 'de solidariteit' (lees: georganiseerde struikroverij) wel eens hard zouden moeten gaan werken voor de kost. Gasten zonder ruggengraat die het hard nodig hebben om door pater prefect de juiste weg getoond te worden. (lief klein konijntje etc...) Tsjongejonge... dat we zoiets nog mogen meemaken.

Dit soort stomvervelende (want door-en-door achterlijke) stellingnames en/of 'oproepen tot de grooten strijd tegen het verderflijke liberalisme' is zowel lachwekkend als intriest. Ze verraadt al meteen een gigantisch losers-gehalte omdat de auteurs alleen maar wat kunnen zitten jammeren en zagen (meestal dan nog naast de kwestie) en nooit met een positief en concreet alternatief op de proppen komen. Als je die 'strijd' wil winnen heb je nl. twee zaken nodig:

1. Je moet 'den vijand' goed kunnen identificeren. ('het liberalisme' is in dat verband even concreet als je eigen schaduw; wel komisch hoor... honden willen ook wel eens verwoed jagen op hun eigen staart)

2. Je kan mensen enkel mobiliseren met een positief project; een concreet programma dat hen over de streep trekt met de belofte op een beter leven voor iedereen. (of toch voor de overgrote meerderheid)

Op beide fronten falen al die zieligaards met hun stoere oproepen en analyses schromelijk.