Niets weerhoudt ons ervan om vrij te zijn en te doen wat we moeten doen. Geen meerderheid, geen wet, geen democratie zal ons tegenhouden. Als we onze ideeën niet rechtuit kunnen uitdrukken, dan moeten we de schuld daarvoor niet zozeer bij de vijand zoeken - zelfs al bedient die zich van totalitaire technieken - maar wel bij onszelf of onze ideeën. Niets weerhoudt ons ervan een "profeet" in onze directe omgeving te zijn.
En laat ons eerlijk zijn: de grootste idealisten vindt men tegenwoordig ter linkerzijde. Het cliché van de rechterzijde die zich bedreigd en verbitterd voelt en die reactief, reactionair tot zelfs ronduit cynisch is, bevat toch véél waarheid. Moeten we dus onze tijd nog langer verspillen aan die oude of nieuwe (liberale) rechterzijde?
De doorsnee Vlaams-nationalist heeft - en dat is geen nieuw verschijnsel - nooit een ideologie gehad. Zoals het Vlaams-nationalisme vroeger uit conformisme katholiek was, is het nu liberaal of zelfs beide tegelijk... Alles wat vroeger mooi en groots en waardevol was, is verworden tot steriel ritualisme. Of het nu gaat om de "rituelen" van de "oud-rechtse" Vlaams-nationalist, de "oud-rechtse" (gewoonte)katholiek of de "nieuw-rechtse" heiden, allemaal stellen ze zich tevreden met het meest inhoudloze en het meest oppervlakkige. Er is geen sprake meer van enig inzicht, geloof of kennis, maar alleen nog van het conformisme en het ritualisme van de kudde.
Maar niet getreurd, er is beterschap op komst.
