Het kan, als jij eens zou luisteren. Een ethische discussie over het optimaal aantal mensen kan zeker interessant zijn (ook inzake praktische voorbeelden, zoals infanticide bij jager-verzamelaars, Chineze 1-kindpolitiek, ...).
Echter maakte ik de opmerking dat Satipers idee om op naieve wijze planeconomische berekeningen te doen, technisch onhaalbaar is. En hier overschat ik mijzelf niet maar ben jij gewoon ferm onwetend. Ik werk dagelijks met het begrip van algoritmische complexiteit: ik ben hardwareingenieur qua opleiding, en vraagstukken zoals "kan je een chip ontwerpen dat dit algoritme voor beeldherkenning realtime laat draaien?", waarbij ik een schatting maak van hoelang het algoritme best- en worst-case nodig heeft om een oplossing te genereren, en op basis daarvan ofwel nee zeg, ofwel een chip kan maken.
Ik overschat mijzelf niet. Dit is heel bekende materie, en mensen met een deftige scholing (dus geen sociodinges) hebben daar doorgaans een inzicht in. Men kan inschatten hoelang een algoritme zal lopen zelfs zonder te weten hoe goed toekomstige computers zullen zijn: men berekent de maximale snelheid van een elementaire bewerking (nooit groter dan de lichtsnelheid) en op basis daarvan kijkt men naar hoeveel bewerkingen er nodig zijn om een oplossing te verkrijgen.
Je getrol en stomme grappen over computers die miljoenen jaren meegaan zijn dus volkomen overbodig. Indien men zo'n computer had dan zou men inderdaad miljoenen jaren moeten rekenen, en een verbetering van de computertechniek zou misschien tienduizenden jaren ervan weg kunnen doen, maar de orde van een algoritme zou niet verkleind kunnen worden.
Kijk maar naar de volgende reeksen?
1,2,3,4,5,6,7,8,...
1,4,9,16,25,36,49,...
1,2,4,8,16,32,64,128,....
Dit zijn rekentijden. Voor sommige algoritmen genereren zij vlug rekentijden van duizenden jaren als alle variabelen inbegrepen worden.
|