Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus
Heeft de wetenschap weer wat nieuws bedacht?
Dat lijkt wel wat op een variatie van het proces der atomen in de sterren, is dat nu dan weer tot de singulariteit geprojecteerd?
|
Nee, dat is gewoon wat ik een paar decennia terug eens zag in een documentaire.
Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door harriechristus
Maar uit energie en massa kun je het heelal niet verklaren, noch wordt verklaard waar het zelf dan vandaan komt, noch kan die singulariteit dan oneindig klein zijn en waar al die atomen dan vandaan komen, dat verklaart de wetenschap evenmin, noch hoe daaruit het leven kan zijn ontstaan.
Het is een willekeurig fantasieverhaal waarbij het proces der sterren op de singulariteit is geprojecteerd.
Lees daarom mijn atoomtheorie voor een veel betere visie op het heelal, dat eeuwig en oneindig is en altijd al uit levende wezens heeft bestaan, in de microkosmos met name met de atomen die uit ruimteschepen bestaan.
|
Hoezo "verklaren"?
Het heelal is gewoon energie/massa. Er is niks te verklaren.
Het heelal is een verzameling massa-objecten (door zwaartekracht gegroeid / ontstaan uit stof/kleinere objecten) die op elkaar zwaartekracht uitoefenen en alzo elkaars beweging beinvloeden.
Een deel van die objecten bezit een hoeveelheid massa die, alweer door zwaartekracht, in de kern een zodanige druk heeft dat er kernfusie optreedt, en dan gaat dat object energie uitstralen - een ster.
Die massa naar energie omzetting "verbruikt" dus massa, waardoor het object uiteindelijk onvoldoende massa bezit om nog de voor kernfusie nodige druk in de kern te halen. Waarop het object terug "donker" wordt.
U heeft het almaar over "atoomtheorie", maar dat is reeds lang ver voorbijgestreefd, een "atoom" is geen "basis bouwsteen", ondeelbaar iets. Zie kernreactie. Een atoom bestaat uit massa deeltjes genaamd neutronen en protonen, die op hun beurt uit specifieke quark-configuraties bestaan.
Een singulariteit is gewoon een randwaarde - alle massa zit in 1 object, dat dus in de kern van het object een zodanig grote druk heeft dat het object instort tot extreme dichtheid. Waarbij er dus geen lege ruimte meer is tussen de massa deeltjes. Een beetje een limietversie van een zwart gat / neutronenster / supernova restant.
"Uw" atoomtheorie lijkt me eerder gezocht in het fantastische dan op waarnemingen en ervoor gezochte verklaringen.
Schrijver Stephen King heeft ook zo een fantasie-theorie in een set van zijn boeken (De Donkere Toren) waarin hij gebruik maakt van een concept dat men "multiversum" noemt, in wezen een bewering die, in tegenstelling tot realiteitsgebaseerde, die te toetsen zijn, niet te toetsen/staven valt wegens totaal gebrek aan enige connectie met realiteit.