[patrickve]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Uw eerste opmerking is al fout. Intelligentie berust op kennis en bewustzijn en dat is bestaan.

Zoals ik al stelde, met DIE definitie van intelligentie valt niks behavioristisch af te leiden. Aangezien "bewustzijn" geen waarneembare effecten heeft buiten het bewuste wezen om.

Je mag die definitie aanhangen als je wil, het laat je dan niet toe om te stellen wat machines al dan niet zullen kunnen, dus is het in dat kader een nutteloos concept.

Maar de computer heeft het bord en de stukken nooit gezien.

Dus alle blind geboren mensen zijn totaal verstoken van enige intelligentie. Wat zou "zien" te maken hebben met intelligentie ? Wat dan met grootmeesters die blind schaken zonder een bord te bekijken ?

Wil dat dan ook zeggen dat als men aan wiskunde doet, en nooit een Hilbertruimte heeft gezien, men daarover niks intelligents kan zeggen ?

Met uw laatste opmerking kan u de eerste niet staven. Een hond kan namelijk wel degelijk intelligent zijn en dingen begrijpen. Hij heeft de dingen waarover hij iets weet en waarvan hij iets begrijpt gezien en gehoord, gevoeld en geroken en geproefd. Hij maakt zich een voorstelling van de wereld en past zijn gedrag daaraan aan. Is dat dom omdat hij niet kan schaken?

Jij wil dus zeggen dat abstracte ideeen niet tot het domein van de intelligentie behoren, en enkel maar dingen die men met menselijke of hondelijke zintuigen kan detecteren, intelligent kan begrijpen ? De vlucht vooruit neemt ongeziene proporties aan he

Nog eens. Uw "definities" van intelligentie missen het doel, namelijk de notie beschrijven die de capaciteit van handelen bepaalt van die handelingen die als "intelligent" wordt beschreven, en waarvan sommigen beweren dat dat HANDELEN nooit door machines zou kunnen gedaan worden. Alle andere definities spelen geen rol in het trachten uit te vissen of die handelingen door machines in afzienbare tijden mogelijk zullen zijn of niet, he.

Uw argument dat een hond zich een "voorstelling van de werkelijkheid" maakt, slaat nergens op, want uiteraard maken machines zich ook een voorstelling van de werkelijkheid. Dat heet "een object structuur".

Je zou kunnen zeggen dat "moordzucht" ergens "gevoelswaarde" en "bewustzijn" en dergelijke zou nodig hebben. Terwijl ik beweer dat "moordzucht" gewoon de daadwerkelijke capaciteit is van het doden van vele mensen. Maar uw notie van "moordzucht" is van geen nut in het uitvissen of een machine mensen zal kunnen doden of niet he. Je kan filosoferen dat een aanvalsrobot niet echt "moordzucht" heeft, maar als hij er wel in slaagt om duizenden mensen te doden, dan is uw notie van "moordzucht" naast de kwestie. We willen immers gewoon weten of er "moordzuchtige robots" kunnen gemaakt worden. Als er robots kunnen gemaakt worden die duizenden mensen doden, dan hebben die dus behavioristisch wel degelijk voldoende "moordlust". Of je nu beweert dat zo een robot niet moordzuchtig is volgens een andere definitie van moordzucht, is hierbij totaal irrelevant he.