Die hypotheek is eigenlijk "in het systeem" gaan. Als je (afhankelijkheid van en diefstal door) het systeem kwijt wil raken, dien je juiste beslissingen te nemen bij het kiezen van producten in de rol van opslag van waarde, waarbij "juist" een aanschafprijs betekent die lager is dan deze die men je gaat betalen bij het terug verkopen ervan.
Goud, zilver, juwelen, zijn daarbij net als euro's: je kunt er ook teveel voor betalen en/of te weinig voor terugbetaald worden.
Simpelweg omdat dat "systeem" frontrunt waar spaarder naartoe vluchten.
Met goud zilver enz kun je wel betalen, indirect, er is een extra tussenstap nodig, net zoals de aanschaf ervan ook een tussenstap is geweest.
Hoeveel geld je op spaarrekening houdt is net zo een keuze, die juist, of fout kan zijn, naargelang je in en uitstap momenten.
Wat je op zolder bewaart, is eigenlijk niet specifiek euro's, goud, zilver, enz, maar welke mate je directe controle wilt over eigendom, met direct in de zin van ee, minimaal aantal derden tussen jou en je eigendom.
Dus je wensen zijn tegenstrijdig, enerzijds wil je minimale directe controle, anderzijds wil je minimale systeemafhankelijkheid. Nochtans zijn beide risico, kun je enkel voor de minste gaan, en dat op dynamische wijze volgens situaties van het moment.
Er zijn dus tijden dat de beste keuze de bankrekening is, de beste keuze aandelen is, de beste keuze goud, zilver enz is, en tijden dat de betreffende de slechtste keuzes zijn.
Vragen naar wat anderen doen impliceert eigenlijk dat je het zelf niet weet. Nochtans zou dat net moeten, want het hele beleggersgebeuren is een zero som spelletje waar winst en verlies elkaar impliceert, en je eigenlijk net het omgekeerde moet doen van wat de meesten doen, waarbij je rekening moet houden met sujetten die weliswaar bepaalde keuzes zeggen / aanbevelen, maar zelf het omgekeerde doen, om de voor de hand liggende reden.
|