[De schoofzak]

Ze zijn niet mee hé, die mensen.

Tuurlijk, zoals ook in het artikel gesteld is: facebook en twitter zijn maar een kleinere factor.

titel: CD&V en Open VLD flirten met kiesdrempel op Facebook
link: https://www.vrt.be/vrtnws/nl/2018/02...&utm_term=3018

Van Vlaams Belang tot PVDA, elke politieke partij is overtuigd van het belang van sociale media om kiezers te bereiken. Vooral Facebook speelt daarbij een belangrijke rol. En dus zetten ook de Vlaamse partijen er geld en mensen op in. Maar niet iedereen is even succesvol.
Bram Vandeputte, Pieterjan De Smedt
50 min

Wereldwijd zijn er meer dan 2 miljard mensen actief op Facebook. Politieke partijen kunnen het platform dus niet links laten liggen in campagnetijden. In 2008 investeerde Barack Obama al 600.000 dollar in zijn Facebook-campagne, dat was toen redelijk revolutionair. In 2016 investeerden Clinton en Trump samen meer dan 81 miljoen (!) dollar in het sociale netwerk. Geld dat vooral werd gebruikt voor reclameboodschappen. En ook in Vlaanderen worden de partijen wakker.
N-VA als eerste wakker

Even terug naar de ‘moeder aller verkiezingen’ in mei 2014. N-VA haalt meer dan 1,3 miljoen stemmen in Vlaanderen, onder meer door een geslaagde campagne. “Het online landschap domineren”, dat was simpelweg de bedoeling van de partij. En dat is gelukt. Op het internet haalt de partij ongeveer 401 miljoen advertentie-vertoningen.

Een video met Kris uit Borgerhout, die een pleidooi houdt voor een sterke politie en ‘lik op stuk’-straffen, lokt massaal veel reacties uit. Veel mensen vinden het filmpje slecht gemaakt. Politieke tegenstanders lanceren parodieën. En ook de traditionele media analyseren uitgebreid de video, terwijl de verkiezingscampagne eigenlijk nog niet begonnen is. Dubbele winst dus voor N-VA. De partij is de politieke tegenstanders te vlug af en ondertussen weet een groot deel van de Vlaamse kiezers dat veiligheid een belangrijk strijdpunt wordt van de partij.
CD&V en Open VLD hebben een probleem

De afgelopen jaren zijn ook andere partijen het nut en belang van sociale media gaan zien. Zeker met het oog op de verkiezingen in 2018 en 2019 is het belangrijk om nu een stevige, online gemeenschap uit te bouwen. Al scoort niet elke partij even goed.

Eén van de grootste stijgers is Vlaams Belang. De partij zet sinds 2016 volop in op Facebook om politieke thema’s op de kaart te zetten. Op 22 maart 2016, de dag van de aanslagen in Brussel, doet Vlaams Belang een oproep aan de regering: “Sluit de grenzen”. Het bericht wordt meer dan 50.000 keer gedeeld. En ook de pagina van de partij groeit fors. In één dag tijd springt Vlaams Belang over Groen.

Het valt op dat drie niet-traditionele partijen het populairst zijn op Facebook. En ook PVDA scoort goed, een partij die bij de vorige verkiezing de kiesdrempel niet haalde in Vlaanderen. Het is duidelijk dat het vooral de klassieke partijen zijn die het moeilijk hebben. CD&V en Open VLD, twee regeringspartijen, bengelen onderaan.

Al zijn de christendemocraten duidelijk bezig aan een inhaalbeweging, de afgelopen weken groeide de partij fors. De partij bevestigt dat ze sinds de zomer inderdaad meer communiceren op sociale media en dat ze Facebook ook regelmatig betalen om meer mensen te bereiken met bepaalde berichten.
Winnen Vlaams Belang en N-VA straks de verkiezingen?

Als we enkel rekening zouden houden met het ‘vind ik leuk’-gedrag van de Vlamingen, dan halen N-VA en Vlaams Belang bij de volgende verkiezingen samen een meerderheid van 55 procent. Groen zou de derde partij worden met iets meer dan 17% van de stemmen. Bij sp.a loopt de hypothetische uitslag bijna gelijk met de meest recente peilingen. Voor Open VLD en CD&V is er minder goed nieuws, de twee partijen flirten met de kiesdrempel van 5 procent.

Natuurlijk moeten de cijfers gerelativeerd worden. Facebook mag dan wel een belangrijk element zijn in de verkiezingscampagnes, toch zegt het ook niet alles. Door de stemplicht in ons land worden er ongeveer 6,7 miljoen geldige stemmen uitgebracht, een groot verschil met de 365.000 ‘vind ik leuks’ voor politieke partijen. Bovendien is Facebook ook geen perfecte weerspiegeling van de maatschappij. Bepaalde doelgroepen zijn bijvoorbeeld ondervertegenwoordigd.

En dan is er nog het aspect dat verkiezingen eigenlijk onvoorspelbaar zijn, ondanks de overvloed aan peilingen. De impact van plotse gebeurtenissen – “Events, my dear, events” – is niet te onderschatten. Als er vlak voor de verkiezingen enkele verkeersdoden vallen in een stad, of er vindt een terreurdaad plaats, kan dat de campagne een compleet andere richting uitsturen.

In ons land worden er ongeveer 6,7 miljoen geldige stemmen uitgebracht, een groot verschil met 365.000 ‘vind ik leuks’

Facebook kan de verkiezingsuitslag dus niet exact voorspellen. Toch biedt het platform een pak mogelijkheden voor politieke partijen om kiezers rechtstreeks aan te spreken en tot in het kleinste detail te monitoren welke thema’s er leven bij de bevolking. Dat hebben verkiezingen in andere landen al aangetoond. En dus is de kans dat u de komende maanden op Facebook kan ontsnappen aan politieke boodschappen bijzonder klein.

Morgen gaan we dieper in op de populariteit van de verschillende politici op sociale media. Wie heeft het meeste invloed op Facebook? En wat is het verschil tussen Facebook en Twitter?