[harriechristus]

Oorspronkelijk geplaatst door Piero

Inderdaad. En kan wat betekent dat innerlijk uit die collectiviteit dan precies?

Dat is de wereld van de gedachten en de gevoelens en de dromen en de fantasie.
Dus voor de mens cultuur schept, is hij innerlijk bezig.
Hij denkt over dingen na, wat we nog steeds doen.
Het innerlijk schept het uiterlijk.

In de primitieve wereld was dat, en voor de sociale onderklasse heden is dat, de onderworpenheid in een groepsdiscipline in de strijd om het bestaan, zonder besef van de eigen potentie en individualiteit.

Dat is dan de eigen schuld van het domme volk zelf niet naar harriechristus te willen luisteren en een slaaf van het kapitalisme te willen zijn.
Ze laten zichzelf gebruiken.

En voor de sociaal ontwikkelde mens is het een opgedrongen potentie in een verplichte zelfstandigheid met angst voor statusverlies en daarom een leven als een acteur. Wat is dat innerlijk anders dan een belachelijke zelfverloochening?

Het is precies andersom: het uiterlijke materialisme is een vervreemding van de mens van zichzelf.
Daardoor is de mens niet meer van zichzelf bewust.
Hij is een robot geworden in een gemechaniseerde wereld.