Citaat:
Oorspronkelijk geplaatst door bembem
Mja... Maar het gaat me om het principe... Als mensen niet anders kunnen dan van maatschappelijke hulp afhangen moeten ze daar imo niet voor gebasht worden.
|
Je moet het ook eens van de andere kant bekijken. Wie is de echte loser ? Dat is diegene die moet werken en productief zijn, en de opbrengst van die productiviteit afstaan. Dat is pas een echte loser. Waarde scheppen, en het moeten afstaan.
Normaal wil je waarde krijgen, zonder iets te doen. Als je daar in kan slagen, dan ben je top.
Iets minder goed is als je waarde enkel maar kan krijgen, als je zelf ook iets doet, maar de balans netto in uw voordeel is. Dan zijt ge een klein winnerke.
Veel slechter is van waarde te produceren en af te staan maar er toch iets voor in de plaats te krijgen. Ge zijt ne loser, maar ge kunt de brokken beperken.
De totale loser is die die waarde produceert maar die ze moet afstaan, zonder ook maar wat terug te krijgen.
In deze volgorde is de top:
- de uitkeringsgerechtigde. Die bekomt waarde, zonder dat'em iets moet doen. Gewoon gaaf, de absolute top van winner.
- de onderhouden echtgenote. Die bekomt waarde, maar ze moet wel neuken. Het is een klein winnerke.
- de echtgenoot die zijn vrouw onderhoudt. Die moet dokken, maar hij kan tenminste neuken.
- de naarstige burger die belastingen moet betalen om de top van deze lijst te onderhouden. Dat is de absolute loser, de mislukkeling van deze maatschappij.
We zien dat er dus twee koppels ontstaan:
de uitkeringsgerechtigde als absolute winner, en de naarstige burger die belastingen betaalt als miskleun van de maatschappij
enerzijds,
en de onderhouden neukende echtgenote, en de betalende neukende echtgenoot, anderzijds die een klein winnerke en een klein loserke zijn.