Het is nog te vroeg om dat te beoordelen.
De laatste annexionistische dreiging dateert van omstreeks 1870 tijdens Napoleon III.
In historisch perspektief bekeken is dat nog niet zooo heel lang geleden.
Tegenwoordig leven we weliswaar sinds WO II in de
Pax Europaea, tenminste met betekking tot de EU-landen.
Maar die EU en die daarmee verbonden Pax Europaea zal natuurlijk niet eeuwig blijven duren. Net zoals de Pax Romana, die evenwel pakweg 4 eeuwen duurde, maar natuurlijk ook niet eeuwig.
Niets ontsnapt aan de kosmische slinger des tijds en de zich steeds afwisselende bewegingen van
raise and fall, van ineenkrimping en uitdeining, van oorlog en vrede.
Het kleine boerenverstand dat ik misschien heb zegt mij dat het zeer naïef is van te denken dat we nu hier het tijdperk van de Eeuwige Hemelse Vrede zijn binnengetreden. De Nieuwe Grote Oorlog in West-Europa staat als het ware in de sterren geschreven.
Laten we hopen dat de Nederlanders aller landen de geopolitieke rangen zullen gesloten hebben als het zover is, en dat we weer niet in verspreide slagorde staan. Of als ultiem horrorscenario de wapens weer eens tegen mekaar opnemen.
Nog eventjes hebben we de tijd om daaraan te werken...
En moet ik nog eens de
https://nl.wikipedia.org/wiki/Pragmatieke_Sanctie_(1549) in herinnering brengen ? Of hangt de tekst daarvan al boven jullie bed ?