[Doomy]

Oorspronkelijk geplaatst door wardje

individueel zelfbeschikkingsrecht is niet iets wat je hebt, en waarvan de staat stukjes afpakt.
zelfbeschikkingsrecht is iets dat je krijgt van de staat. zonder staat geen zelfbeschikkingsrecht.

volgens doomy begint de geschiedenis met een aantal individuen die rond de tafel gaan zitten en een sociaal contract afsluiten waarbij ze een deel van hun natuurlijke rechten en vrijheden afstaan. dat is althans de liberale fictie

maar dat is lulkoek. rechten en vrijheden bestaan enkel krachtens de staat (gemeenschap) die ze verzekert. het is de gemeenschap die rechten en vrijheden uitdeelt en garandeert (door inbreuken te sanctionneren).

Hier neem je toch een loopje met de waarheid, hoor. Het is niet de staat die in al haar goedheid rechten aan de individuen heeft gegeven. Het zijn integendeel de individuen die voor hun rechten hebben moeten vechten en ze hebben moeten afdwingen van de staat (en nog altijd moeten doen). De staat die uit zichzelf rechten geeft aan haar onderdanen? En wat dan met de vakbondsmilitanten en de aktivisten voor mensenrechten, burgerrechten, en demokratische vrijheden? Hebben die soms niet in het verleden hun werk, hun gezondheid of zelfs hun leven daarvoor geriskeerd? En wat met de moeders die in oorlogstijd tussen het oorlogsgeweld door hun kinderen toch proberen op te voeden tot vreedzame mensen? Zijn dit soms geen grotere helden dan de generaals? En wat dan met soldaten die werden ingezet voor de verdediging van diktaturen, voor koloniale oorlogen, en voor andere onverdedigbare zaken? Zijn dit dan ook verdedigers van demokratische vrijheden? Nee, pas onder druk van burgerlijke oppositie werd de staat op sommige plaatsen onder een gedeeltelijke demokratische kontrole geplaatst. En nog altijd doet zij pogingen om de vrijheden van haar burgers in te perken (bijvoorbeeld in naam van de bestrijding van "het terrorisme" of "de misdaad").

Voor een (vaak vals) gevoel van veiligheid moet je vaak een stuk van je vrijheid inleveren. Dit zie je nu al in de Verenigde Staten en er zijn talloze voorbeelden van diktators die demokratisch aan de macht kwamen door de bestrijding van de kriminaliteit te beloven. De doorsnee burgers voelen zich dan misschien wel veiliger, maar de andersdenkenden zeker niet. Als puntje bij paaltje komt vinden diktators dissidenten gevaarlijker dan bankovervallers, gaat kriminaliteit in diktaturen een meer verborgen bestaan leiden, worden de nieuwe machthebbers nog korrupter, arroganter en machtsgeiler dan de vorige, censureert de overheid slecht nieuws, en publiceert ze alleen maar zelfvoldane triomfalistische zegeberichten om de werkelijkheid mooier voor te stellen dan ze is. Het is ongelooflijk hoe gemakkelijk mensen op hun vrijheid willen inleveren voor een vals gevoel van veiligheid. Dit is een belediging voor al die mensen die in het verleden hun werk, hun vrijheid, hun gezondheid en zelfs hun leven hebben verloren voor demokratische vrijheden zoals vrije meningsuiting, demokratische rechtsstaat, vakbondsrechten, vrijheid van godsdienst, enz.

Oorspronkelijk geplaatst door wardje

volgens doomy begint de geschiedenis met een aantal individuen die rond de tafel gaan zitten en een sociaal contract afsluiten waarbij ze een deel van hun natuurlijke rechten en vrijheden afstaan. dat is althans de liberale fictie

maar dat is lulkoek. rechten en vrijheden bestaan enkel krachtens de staat (gemeenschap) die ze verzekert. het is de gemeenschap die rechten en vrijheden uitdeelt en garandeert (door inbreuken te sanctionneren).

Jij begaat de fout door staat en gemeenschap gelijk te stellen aan elkaar, maar niets is minder waar. Gemeenschappen zijn groepen individuen, en staten zijn anonieme instellingen. Lang voor de staat er was waren er al gemeenschappen. Die leefden in stamverband, en in deze kleine en overzichtelijke groepjes individuen ging het er meestal tamelijk demokratisch aan toe. De staat is er pas gekomen toen krijgsheren met dwang hun gezag begonnen op te leggen aan die gemeenschappen. Om hun onderdanen beter te kunnen kontroleren drongen die krijgsheren hen een identiteit op die met hun staat samenviel. Het laten samenvallen van identiteit en staat ("Volk, wordt staat!") in een mono-identitaire en mono-kulturele staatsstruktuur is eigenlijk autoritair zonder meer. Het gaat er nu misschien wat subtieler en minder gewelddadig aan toe, maar fundamenteel gaat het om hetzelfde mechanisme. Bijgevolg moeten individuen en gemeenschappen van individuen hun zelfbeschikkingsrecht tegenover de staat afdwingen. Of dit dan moet in de vorm van een eigen staat is dan een andere diskussie, want individuen zijn niet altijd vrijer wanneer ze bestuurd worden door de diktators uit de eigen gemeenschap. Meer zelfs: je kan ook zonder staat je autonomie als gemeenschap uitoefenen. Denk bijvoorbeeld maar aan de zwarte gemeenschap en de overgebleven Indianen-gemeenschappen in de Verenigde Staten.

Oorspronkelijk geplaatst door wardje

rechten en vrijheden kunnen toch enkel bestaan in verhouding tot een gemeenschap? hoe kan een loslevend individu nu rechten hebben? een loslevend individu kan natuurlijk doen waar hij goesting in heeft, maar dat heeft niets met rechten te maken. een ijsbeer doet ook waar hij goesting in heeft. de rechten komen pas met de gemeenschap.

Hoezo, een individu kan geen rechten buiten een gemeenschap hebben? Heeft hij dan soms geen recht op leven? Kan hij dan niet vrij leven op een afgelegen plaats waar de staat hem niet kan vinden? Wat doe je dan met al die avonturiers die in hun eentje de wereld rondtrekken op zoek naar afgelegen plaatsen? Mogen die dan maar allemaal worden neergeknald omdat ze buiten staatsverband geen rechten hebben volgens jou?

Oorspronkelijk geplaatst door wardje

ik denk dat je democratie verwart met "zoveel mogelijk uw eigen goesting doen".

Hier volg ik je gedeeltelijk: er is een verschil tussen rechten en goesting. Het is niet omdat je het recht hebt om elke dag bloemkool te eten dat je daar ook goesting voor hebt. En het is ook niet omdat je goesting hebt om iemand de kop in te slaan dat je het recht hebt om dit ook te doen.

Oorspronkelijk geplaatst door wardje

democratie is daarentegen een bepaald soort samenlevingsverband waarin de samenlevers een aantal karakteristieke rechten en vrijheden krijgen van de gemeenschap. daar staan plichten tegenover.

Zoals eerder geschreven: het zijn de individuen die zelf hun rechten tegenover de staat hebben moeten afdwingen; niet omgekeerd.